Morgunblaðið - 12.03.2020, Blaðsíða 50

50 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 12. MARS 2020
✝ Þorbjörg ElsaMagnúsdóttir
fæddist að Lauga-
vegi 70 í Reykjavík
1. septembe 1928.
Hún lést á Hjúkr-
unarheimilinu
Grund við Hring-
braut 1. mars 2020.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Magnús Skúlason,
vélstjóri og tré-
smiður, frá Fossi í Mýrdal, f.
1896, d. 1963, og Guðrún Magn-
úsína Valgerður Pétursdóttir
húsmóðir, f. á Stuðlum í Reyð-
arfirði 1905, d.1987. Elsa var
elst þriggja systkina, Gunnar
Sigurður, listmálari í Reykjavík,
f. 1930, d. 2015, og Ásdís Sig-
rún, húsmóðir í Reykjavík, f.
1932, d. 2017. Fóstursystir og
frænka var Rakel Kristín Malm-
quist, húsmóðir í Skerjafirði, f.
1924.
Elsa giftist 29.7. 1948 Ás-
mundi Friðriki Daníelssyni,
flugvirkja og síðar flugvélstjóra
í Reykjavík, f. 4.9. 1919, að
Dalsá í Gönguskörðum, Skaga-
firði, d. 19.12. 2001. Foreldrar
hans voru hjónin Daníel Dav-
íðsson úr Vatnsdal, ljósmyndari
á Sauðárkróki, síðar bóndi, síð-
ast að Syðri-Ey, A-Hún. og
Magnea Aðalbjörg Árnadóttir
húsmóðir úr Fljótum í Skaga-
firði.
Elsa og Ásmundur eignuðust
þrjú börn: 1) Val-
geir Már, vélstjóri,
f. 2.12. 1948. Var
kvæntur Rósu
Kristmundsdóttur,
bókari og skrif-
stofumaður, f. 13.4.
1956. þau skildu.
Dætur þeirra eru:
a) Bryndís, f. 27.8.
1976, eiginm.
Styrmir Geir Jóns-
son, f. 22.9. 1976.
Þeirra börn: Valgeir Rafn, f.
8.10. 2007, Katrín Rósa og Mar-
grét Silja f. 1.2. 2012. b) Ása
Björg, f. 24.12. 1978, sambýlism.
Sverrir Freyr Þorleifsson, f.
10.3. 1975. c) Salvör, f. 24.4.
1985, sambýlism. Gísli Bjarki
Guðmundsson Gröndal, f. 31.3.
1984. 2) Magnea Þórunn, mynd-
listarmaður og kennari, f. 7.12.
1952. Var gift Pétri Hauk Guð-
mundssyni, tæknifræðingi, f.
6.7. 1948. Þau skildu. Dætur
þeirra og fóstursonur eru: a)
Ásdís Elva, f. 5.11. 1972. Eig-
inm. Hallgrímur Ólafsson, f.
23.4. 1970. Þeirra börn: Ísabella
Ýrr, f. 24.5. 1997, Kormákur
Logi, f. 2.1. 2001. b) Árdís Ösp,
f. 21.4. 1981. Eiginm. Destiny
Mentor Nwaokoro, f. 16.2. 1988.
Þeirra barn: Pétur Uzoamaka
Mentor Destinysson, f. 5.7. 2018.
c) John Michael Doak, f. 26.9.
1964. Sambýliskona Ágústa
Erla Þorvaldsdóttir, f. 14.8.
1965. 3) Friðrik Smári, tölv-
unarfræðingur HÍ, MSc DCNDS
frá UCL, f. 22.1. 1965. Sam-
býlisk. Vigdís Þórisdóttir
bæklunarskurðlæknir, f. 7.3.
1965. Þeirra dóttir: Snædís Eva,
f. 9.12. 2004.
Elsa flutti í Skerjafjörð á
fyrsta mánuði með foreldrum
sínum að Þrúðvangi í Skild-
inganesi og hafði þar um slóðir
heimilisfesti síðan, að undan-
skildum 2 árum um fermingu og
síðustu 5 árunum sem hún
dvaldi á Grund við Hringbraut.
Í bernsku og æsku dvaldi hún á
sumrum að Hólmum í Reyð-
arfirði hjá móðurömmu sinni og
fósturafa frá 12 til 14 ára allt
árið og gekk þá í farskóla. En
hér syðra gekk hún í Skild-
inganesskóla. Fór 1944 ásamt
Gunnari bróður í skólann á
Reykjanesi við Ísafjarðardjúp,
þaðan sem hún dúxaði. Síðan í
Húsmæðraskólann Ósk á Ísa-
firði og Húsmæðraskólann í
Reykjavík. Elsa tók meirapróf
bifreiðarstjóra og rútupróf.
Vann hún m.a. í matvöruversl-
unum og hjá Íslenskum heimilis-
iðnaði. Einnig við að bera fram
veitingar í veizlum. Hannyrðir
og söngur voru henni hugleik-
inn. Hún söng í kór kvenna-
deildar Slysavarnafélagsins,
síðan í kirkjukór Hallgríms-
kirkju og í kirkjukór Langholts-
kirkju. Náttúruunnandi var hún
mikill og blóm og kisur í miklu
uppáhaldi. Hún naut sín vel í
ferðalögum innanlands með
fjölskyldu og vinum. Og þau
hjónin ferðuðust einnig víða er-
lendis.
Útför Elsu fer fram frá Foss-
vogskirkju í dag, 12. mars 2020,
klukkan 15.
Ég velti því fyrir mér hvernig
best að setja minningar um
ömmu Elsu á blað. Það má að
minnsta kosti ekki vera leiðin-
legt né of venjulegt. Því amma
var hvorugt. Kannski er best að
lýsa henni sem litríkri mann-
eskju sem lét sér annt um sam-
ferðafólk sitt. Hún hafði mörg
áhugamál og flokkast í mínum
huga sem eftirminnileg mann-
eskja. Að vera með ömmu var
eins og að vera í ævintýri. Ekki
rökrétt, en alltaf áhugavert.
Ég tók eftir því að amma gaf
alltaf góð ráð, en fór sjaldan eftir
annara manna ráðum. Hún vildi
ekki vera til ónæðis, en tókst
samt alltaf að vekja á sér athygli.
Amma kunni öll þrifnaðarráðin,
en þreif helst ekki. Amma fylgd-
ist líka með tísku, straumum og
stefnum, en klæddi sig í furðu-
legustu litasamsetningar sem ég
hef séð.
Amma var söngkona, ljóð-
skáld, steinasafnari, kvenrétt-
indabaráttukona, kattakona,
með græna fingur, húsmæðra-
skólagengin hannyrðakona, með
meirapróf, fyndin, þrjósk,
eyðslusöm og nægjusöm. Og allt-
af tilbúin að læra eitthvað nýtt.
Annaðhvort nýtt fag eða bara
eitthvað um heiminn almennt.
Já, hún amma var mjög gáfuð
kona. Þó að ég væri stundum
hissa á hvernig hún notaði þær
gáfur. Á stundum var hún með í
öllu. Hún tók þátt í kórastarfi,
skrifaði ráðamönnum pistilinn ef
hún taldi þá geta gert betur,
heimsótti vini og ættingja (oftast
án þess að gera boð á undan sér),
leit til með nágrönnunum og var
lítið heima við. Aðra daga fór
hún varla út úr húsi og var lítið á
ferð, sást varla. Nema á næturn-
ar þegar hún naut þess að vera
ein með blómunum sínum. Þá
söng hún heilu aríurnar fyrir
blómin og samdi ljóð og pistlana
góðu. Hún gat einnig tekið upp á
því að vekja einhvern af djúpum
svefni til að lesa fyrir hann það
sem hún hafði samið. Við mis-
mikla gleði þess sem var vakinn.
En það var ekki hægt að vera
ömmu reiður, hún vildi engum
neitt illt.
Það var hins vegar auðvelt að
gleðja ömmu, bara að færa henni
blóm sem mér hafði næstum tek-
ist að drepa gladdi hana mjög.
Hún nostraði yfir því og kom
nokkrum mánuðum síðar með
glæsilega plöntu sem hryllti sig
við að lenda aftur í minni um-
sjón.
Amma var alltaf sönn. Ef hún
sýndi þér áhuga þá hafði hún al-
vöru áhuga, amma var aldrei
með neina tilgerð. Mesta athygli
fengu þó þeir sem urðu undir í
þjóðfélaginu. Þú fékkst óskipta
athygli ef amma taldi sig geta
hjálpað. Það átti við fólk, mál-
leysingja og plöntur.
Ég held að amma hafi ekki
vitað hve flott kona hún var í
raun.
En ég veit það!
Við sjáumst í Paradísardaln-
um, amma mín.
Meira: mbl.is/andlat
Ásdís Elva Pétursdóttir.
Elsku amma mín.
Nú ertu farin að hitta þinn
ástkæra mann, hann afa Ása.
Hans hefur verið saknað af okk-
ur öllum frá því hann fór og það
er huggun að vita það að hann
tekur vel á móti þér, flautandi
laglínuna sína sem situr svo vel í
minni.
Það sem lifir með mér er þessi
eldheiti áhugi þinn á baráttu
kvenna fyrir kvenréttindum og
jafnrétti. Ég man svo vel eftir
sögunum sem þú sagðir mér,
vonbrigðin þegar karlmenn
stóðu í vegi fyrir því að þú gætir
elt það sem vakti áhuga þinn. Þú
varst engin hefðbundin kona,
elsku amma mín. Því fer fjarri.
Orð þín og sögur urðu til þess að
ég gafst aldrei upp þó að á móti
blési á mínu ferðalagi til míns
frama.
Þegar fótum var brugðið fyrir
mig hugsaði ég ávallt að þetta
væri eitthvað sem hefði verið
enn erfiðara á þeim tíma sem
amma mín hefði staðið í svip-
uðum sporum. Svo ég lét þetta
ekki aftra mér og reyndi að láta
það hafa lítil áhrif. Ég er þakklát
þeirri ást sem þú hafðir að bjóða.
Þú varst alveg einstök á alla
kanta og skil vel að afi hafi fallið
fyrir þér á sínum tíma. Það er
enginn gallalaus, og það var þú
elsku amma mín ekki heldur, og
ég færi aldrei fram á annað. Ég
man ekki eftir einu skipti sem þú
tókst mér ekki brosandi, alveg
sama hvernig þín líðan var. Þeg-
ar ég var barn var alltaf svo
gaman hjá ömmu. Það var nóg
að fikta í, ykkur afa til mikillar
gleði. Afi ferðaðist mikið og kom
alltaf heim með hrærur eða
penna, og alltaf var hægt að
ganga út frá því sem vísu að ég
færi í þetta. Hvaða krakki verð-
ur ekki spenntur af því að sjá
plastprik með gíraffa á öðrum
endanum? Mér þykir enn leitt að
ég hafi brotið hann. Alltaf nóg af
plöntum um allt sem ég man eft-
ir að hafa rekist ósjaldan í og
hent niður, hillur að klifra í og
svo lengi mætti telja. Alltaf varst
þú, amma mín, á sama stað, ann-
að augað á mér, bros í öðru
munnvikinu.
Þeim mun eldri sem ég varð
þeim mun meira talaðir þú við
mig um ýmis málefni sem þú
vildir annars lítið ræða. Þú ortir
mikið og skrifaðir og fannst
mjög gaman að lesa það fyrir
mig. Svo gaman að ég vaknaði
stundum við það að þú varst
mætt inn til mín að nóttu til, til
að lesa fyrir mig það allra nýj-
asta. Þú varst alltaf svo ljúf við
mig.
Amma mín var litrík og skap-
andi, virkur hugsuður og mjög
vitur. Það var alveg ótrúlega
gaman að tala við hana þegar vel
lá á henni og ef mann vantaði
smá auka orku í karllægum
heimi var amma þarna rétt hjá,
að blása smá vindi í seglin. Bros-
ið sem ég fékk með hverjum
áfanganum sem ég náði voru
yndisleg, og svipurinn. Orðin
voru ekki mörg, stundum eitt
stórt klapp ásamt ákveðnu brosi
og hnefar upp í loft og ánægju-
svipur. Það gaf mikið.
Ég er svo þakklát fyrir minn-
ingarnar, elsku amman mín.
Takk fyrir tímann, amma mín,
þú gerðir margt gott sem stend-
ur með mér.
Þín
Ösp.
Þorbjörg Elsa
Magnúsdóttir
Elsku vinkona
okkar hún Steinvör
er látin. Það þýðir
víst ekki að fjölyrða um ósann-
girnina þegar báðir foreldrar
eru teknir frá dætrum sínum af
illvígum sjúkdómum með
skömmu millibili. En ósanngirn-
in er algjör.
Við minnumst Steinvarar með
hlýju í hjarta. Dásamlega fallega
vinkona okkar er horfin á braut
og eftir sitja fallegar minningar.
Fjölmargar þeirra eru frá ferða-
lögum en það má segja að mað-
ur hafi upplifað landið á annan
hátt þegar Steinvör var með í
för. Til að mynda hvarf hún út í
skóg með strákunum okkar og
Steinvör Valgerður
Þorleifsdóttir
✝ Steinvör Val-gerður Þor-
leifsdóttir fæddist
24. september
1963. Hún lést 26.
febrúar 2020.
Útför Steinvarar
fór fram 11. mars
2020.
kenndi þeim ýmis-
legt um sveppa-
fræðin sem hún
kunni svo vel. Þeir
reyndu svo að
fræða okkur for-
eldrana, með mis-
jöfnum árangri.
Steinvör var með
svo fallegt hjarta-
lag, hún sá eitthvað
fallegt í öllum,
dásamlegan hlátur
sem ómaði um allt, brosmild svo
gleðin skein úr augum hennar.
Hrósaði svo fallega þannig að
maður hækkaði um nokkra
sentimetra við nokkur orð frá
henni. Steinvör var lífsglöð með
eindæmum og hugrökk og æðru-
laus í baráttu sinni.
Við erum þakklát fyrir að
hafa fengið að kynnast Stein-
vöru og sendum okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur til hinna
yndislegu dætra Steinvarar,
Kristínar Jónu og Þórhildar, til
fjölskyldu og vina.
Steinunn og Karl (Kalli).
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
SVANFRÍÐUR GUÐRÚN GÍSLADÓTTIR
þroskaþjálfi,
verður jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju
þriðjudaginn 17. mars klukkan 13.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hennar
er bent á Krabbameinsfélag Íslands.
Helgi Gretar Kristinsson
Gísli Kristinn Ísleifsson Björk Ína Gísladóttir
Kristín Ísleifsdóttir
og barnabörn
INGA ÞÓRÐARDÓTTIR
Ástkær eiginkona, móðir og amma er látin.
Að hennar ósk hefur kveðjustund farið fram
í kyrrþey.
Þorlákur Pétursson
Þuríður Þorláksdóttir
Björn Birgir Þorláksson
og barnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
SIGRÍÐUR JÚLÍUSDÓTTIR
frá Siglufirði, áður til heimilis á
Kirkjuvegi 11, Reykjanesbæ,
lést á hjúkrunarheimilinu Hlévangi í faðmi
fjölskyldunnar 7. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Keflavíkurkirkju þriðjudaginn 17. mars
klukkan 13. Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir. Þeim
sem vilja minnast hennar er bent á Krabbameinsfélagið.
Júlíus Halldórsson
Ingibjörg Halldórsdóttir Ólafur G. Guðmundsson
Rafn Halldórsson
Björg Halldórsdóttir Nigel Kerr
Sigurður Halldórsson Jóna Bára Jónsdóttir
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn
Okkar elskaða
LILJA BERNÓDUSDÓTTIR
frá Skagaströnd,
sem lést á heimili sínu sunnudaginn
9. febrúar, verður jarðsungin frá
Hólaneskirkju á Skagaströnd laugardaginn
14. mars klukkan 13.
Halla Björg Bernódusdóttir Ari Hermann Einarsson
Þórunn Bernódusdóttir Guðmundur Jón Björnsson
Ólafur Halldór Bernódusson Guðrún Pálsdóttir
börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn
Elsku mamma okkar, tengdamamma,
amma og langamma,
SVANHILDUR TRAUSTADÓTTIR
frá Patreksfirði,
lést á líknardeild LSH 10. mars.
Trausti Maggý
Árni Silja
og fjölskyldur
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
GUNNAR ÓLAFSSON,
Gunnar í Odda,
Bessahrauni 10,
Vestmannaeyjum,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands í
Vestmannaeyjum sunnudaginn 8. mars.
Útförin fer fram frá Landakirkju föstudaginn 27. mars
klukkan 14.
Blóm og kransar afþakkaðir.
Erla Kristín Sigurðardóttir
Hlynur Bergvin Gunnarsson Gunnlaug Hannesdóttir
Þröstur Árni Gunnarsson Sigrún Jónbjarnardóttir
Gunnar Björn, Berglind Ósk, Birkir Már,
Kristinn Már og Daníel Karl
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
SIGRÚN ÞÓRA ÁSGRÍMSDÓTTIR
frá Tjörnum,
Sléttuhlíð,
lést í faðmi fjölskyldunnar á dvalarheimili
aldraðra á Sauðárkróki 8. mars.
Ólöf Ásdís Kjartansdóttir Loftur Guðmundsson
Jón Friðrik Kjartansson Helga Egilsson
Sólveig Halla Kjartansdóttir Þórhallur Ásmundsson
Guðný Herdís Kjartansdóttir
Kjartan Þór Kjartansson Sigurlaug Kristín Eymundsd.