Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.09.1970, Blaðsíða 19

RÆKTUN KARTAFLNA 17
áhrifum í lrinum lakari sprettuárum, en
þá þannig, að svipuð hlutfallsleg flokkun
fæst eftir alla köfnunarefnisskammtana.
Hér er þó aðeins um samanburð tveggja
ára að ræða og því ef til vill varlegt að
draga mjög víðtækar ályktanir.
ÞURREFNI
Þurrefni var aðeins ákvarðað árið 1966 í
Korpúlfsstaðatilrauninni og 1966 og 1967
í Þykkvabæjartilrauninni. Þess vegna var
ekki unnt að draga neinar endanlegar álykt-
anir varðandi áhrif áburðarmagnsins á
þurrefnisinnihald uppskerunnar. í Þykkva-
bænum virðist þó geta verið um lækkun
að ræða með auknum kaliáburði, og einnig
sýnist stærsti köfnunarefnisskammturinn
lækka þurrefnisinnihaldið lítillega. Er
þetta hvort tveggja í samræmi við ýrnsar
erlendar niðurstöður (Johansson, 1967,
Birch o. fl„ 1967).
Samkvæmt hollenzkum athugunum lækk-
ar kalíáburður þurrefnisinnihald kartaflna
nema í kalísnauðum jarðvegi (sjá Cooke,
bls. 322).
Á Korpúlfsstöðum virðist jarðvegur frek-
ar kalísnauður, og er þar ekki unnt að
merkja nein áhrif áburðarins á þurrefnis-
innihald kartaflnanna þetta eina ár, sent
athugað var.
í Þykkvabæ virðist hins vegar unt tiltölu-
lega kalíríkan jarðveg að ræða, þar sem
kalíáburðurinn gefur ekki örugga aukn-
ingu í uppskeru, en getur hins vegar dregið
úr þurrefnisinnihaldi hennar.
Hér er rétt að benda á, að tilraunir á
Sámsstöðum hafa bent til, að 300 kg N
(köfnunarefni) gefi lakari matarkartöflur
en 200 kg N (köfnunarefni), enda þótt
heildaruppskera sé töluvert meiri eftir
stærri áburðarskammtinn. Þetta er í sam-
ræmi við þær niðurstöður, sem hér hafa
verið gerðar að umtalsefni, þar sem bragð-
gæðin og geymsluþolið eru yfirleitt tengd
þurrefnisinnihaldi kartaflnanna.
Rétt er að benda á mismun þann, sem
fram kemur í töflu 5, varðandi þurrefnis-
innihald kartaflna frá Korpúlfsstöðum og
Þykkvabæ. En þessi mismunur getur vel
stafað af mismunandi jarðvegi, enda þekkt
annars staðar frá, t. d. Kanada (Ont. Dept.
Agric. 1966), að grófur jarðvegur, sem bind-
ur lítinn raka, gefur þurrefnissnauðari
kartöflur en jarðvegur með góða eiginleika
til að binda raka.
S U M M A R Y
FIELD EXPERIMENTS
ON FER TILIZER 1{E(,HJIREMENTS OF POTATOES
Bjarni Helgason,
Agricultural Research Institute, Reykjavik, Iceland
An experiment comparing different rates of N (ammonium sulphate), P (triple
superphosphate) and K (sulphate of potash) in combinations was carried out
in the potato-growing district of Þykkvibær in 1964—1967 and at the Institute’s
experimental station of Korpúlfsstaðir in 1964—1966. In Þykkvibær the soil
was coarse sand devoid of organic matter, while at Korpúlfsstaðir the soil was
sandy loam with approx. 10 per cent organic matter.
Ot the single nutrients nitrogen and phosphorus produced large yield