Víkurfréttir - 15.07.2020, Qupperneq 74

Hann fór með blaðið til konunnar
sem kallaði upp nöfn farþeganna.
Það leið smástund þar til nafnið
mitt var kallað upp þá lang-
síðust. Ég hljóp inn beint í fangið
á hópnum mínum og mig langaði
helst að gráta úr gleði.
Langt ferðalag framundan
Eins og ég áður nefndi var flugið
upphaflega fullt en þar sem greini-
lega fleiri en við áttu í erfiðleikum
með að ferðast til Kathmandu þá
losnuðu sæti. Langt ferðalag var
framundan til Doha og þaðan til
Frankfurt. Bryndís systir var svo
ótrúlega hjálpsöm að vera í sam-
bandi við borgarþjónustuna hérna
heima og reyna að finna leið til að
komast frá Frankfurt til Íslands
þar sem ég væri föst í flugi næstu
fimmtán klukkustundirnar. Þegar
ég lenti í Frankfurt var allt klárt og
Bryndís búin að liggja sveitt yfir að
finna flugmiða heim.
Á stigi bugunar
Á stigi bugunar eftir annasama
daga náði ég að hvíla mig á hóteli
skammt frá flugvellinum. Morg-
uninn eftir var ferðinni haldið til
London. Flugvöllurinn var nánast
tómur og allt gekk nokkuð hratt
fyrir sig. Þegar ég steig um borð
tók á móti mér hlýlegt bros sem ég
skynjaði í gegnum andlitsmaskann.
Flugfreyjan heilsaði mér á íslensku
og benti á passann minn. Mikið var
gott að finna fyrir rótunum sínum
og það helltist yfir mig vellíðunar-
tilfinning. Þessi yndislega flug-
freyja hugsaði vel um mig og við
áttum gott spjall sem ég þurfti svo
sannarlega á að halda á þessum
tímapunkti.
Spritt, handþvottur
og maskinn á sínum stað
Aðeins eitt flug eftir! Flugið frá
London og heim gekk vel fyrir
sig. Ég trúði varla að þetta hefði
Ævintýraför
frá Nepal til Íslands
74 // víkurFrÉttir á SuðurNESjuM í 40 ár
Miðvikudagur 15. júlí 2020 // 28. tbl. // 41. árg.