BSRB blaðið - 01.04.1986, Blaðsíða 15

Meö fjárfestingu í stórri prentvél náöi Morgunblaðið miklu tæknilegu forskoti á önnur
dagblöð.
blaðamarkaðnum er fjölbreytni í ijöl-
miðlum hér svo mikil að það er fráleitt
að ætla að i þessari stöðu Morgun-
blaðsins séu fólgnar einhverjar hættur.
Við höfum margvíslegt aðhald, ekki
sízt það að Morgunblaðið er blað allra
landsmanna og verður að standa undir
nafni hvað sem allri pólitík líður, enda
er hún í afmörkuðum þáttum blaðsins.
Fréttir og margvíslegt efni annað er
undirstaða að velgengni blaðsins og
áhrifum.
I kjölfar mikillar fjárfestingar í
tœknibúnaði boðaðir þú í Reykjavík-
urbréfi að blaðið mundi á næstunni
leggja þunga áherzlu á það að bœta
þjónustuna við lesendur sína. Þýðir
þetta að blaðið verði háðara lesendum
sínum en eigendum?
— Þetta þýðir einfaldlega að við
sem hér störfum höfum þann metnað
fyrir hönd blaðsins að gefa út gott
dagblað. Haustið 1984 var tekin í
notkun ný prentvél. Hún veitir mögu-
leika á því að bæta þjónustuna við les-
endur og auglýsendur. Með hjálp þess-
arar tækni höfum við verið að bæta
Morgunblaðið. í Iok ársins 1984 hóf-
um við útgáfu á sérstöku menningar-
blaði sem fylgir blaðinu á sunnudög-
um við og við vonandi alla sunnudaga
í framtíðinni eins og að er stefnt. í árs-
byrjun 1985 hófum við útgáfu við-
skiptablaðs, sem kemur út vikulega og
á þessu ári og næstu árum eru fyrir-
hugaðar margvíslegar breytingar sem
munu bæta Morgunblaðið verulega
eins og t.d. skýringarteikningar, sem
að undanförnu hafa sézt í blaðinu og
eiga eftir að setja svip á það í auknum
mæli. Blaðið hefur eflzt mikið. Fyrsti
áfangi nýs Morgunblaðshúss er risinn
og annar er í undirbúningi. Tæknibún-
aður blaðsins er mjög fullkominn.
Blaðamönnum hefur fjölgað. Ritstjórn
blaðsins hefur verið skipt upp í nokkr-
ar deildir og sérhæfing þeirra sem hér
starfa verið aukin. I stuttu máli sagt:
Morgunblaðið blómstrar.
Varðandi spurninguna um að vera
háðir lesendum sem eigendum þá
erum við auðvitað háðir lesendum
blaðsins að því leyti að áhugi þeirra á
blaðinu byggist á því, að okkur takist
að koma til móts við óskir þeirra. Eig-
endur Morgunblaðsins hafa sýnt okk-
ur ritstjórum og öðru starfsfólki þann
trúnað að fela okkur umsjón með
merku blaði sem skipar sérstakan sess í
íslenzku þjóðlífi. Ég vona að okkur
takist að sýna þeim að við séum þess
trausts verðir. En vegna þess að þú
eignar mér þetta Reykjavíkurbréf, vil
ég minna á að það er ritstjórnargrein,
sem skrifuð er á ábyrgð ritstjóra blaðs-
ins og ekki hægt að eigna þennan þátt
einum fremur en öðrum. Svo er einnig
um aðrar ritstjórnargreinarblaðsins.
VERKFÖLL OG VINNUSTAÐA-
SAMNINGAR
Að loknum verkfallsátökum haustið
1984 lýsti Morgunblaðið því yfir að
það mundi reyna að búa svo um hnút-
ana í framtíðinni að ekki þyrfti að
koma til lokunar blaðsins vegna átaka
á vinnumarkaði. Ber að skilja þessa
yfirlýsingu sem afstöðu til verkfalla
eða verkfallsréttar?
— Þessa yfirlýsingu ber ekki að
skilja sem afstöðu blaðsins til verk-
fallsréttar eða verkfalla. Blaðið er ekki
þeirrar skoðunar að verkföll skuli
bönnuð með lögum eða verkfallsréttur
afnuminn. í þessari grein sem þú vitn-
ar til er væntanlega verið að fjalla um
verkfall bókagerðarmanna og þær
afleiðingar sem það hafði fyrir dag-
blöðin. Á 10 árum hafa verið tvö al-
varleg verkföll á blöðunum á árunum
1974 og 1984. Fyrra verkfallið var sjö
vikna langt það síðara stóð í sex vikur.
Morgunblaðið greiddi starfsmönnum
sínum, sem ekki voru í verkfalli, laun í
fyrra verkfallinu öllu og í þrjár vikur í
seinna verkfallinu. Það segir sig sjálft
að þessar vinnudeilur voru þungt áfall
fyrir Morgunblaðið og dagblöðin öll.
Menn verða að gera sér grein fyrir því
að komi til langra verkfalla af þessu
tagi í framtíðinni munu einhver dag-
blaðanna á Islandi gefast upp.
Þær hugmyndir að gera samkomu-
lag milli Morgunblaðsins og starfs-
manna þess um launamál eru sprottn-
ar úr þeirra röðum. Það eru starfs-
mennirnir sjálfir sem hafa haft frum-
kvæði að þeim viðræðum og hug-
myndum og stjórnendur blaðsins hafa
tekið jákvætt undir þær. Þetta kemur
ekkert við afstöðu blaðsins til vinnu-
deilna að öðru leyti. en hún er sú að
launþegar hljóti raunverulegar kaup-
bætur við gerð kjarasamninga en ekki
gervikrónur.
Verkfallsvopnið hefur oft verið kall-
að „úrelt baráttutœki“ í ritstjórnar-
greinum Morgunblaðsins. Menn hafa
verið brýndir til að leita annarra leiða.
Hvaða leiðir eða aðferðir eru menn að
tala um íþessu sambandi?
— Sjálfur er ég mótaður í afstöðu
minni til verkalýðshreyfingarinnar og
kjarabaráttu af þeim samskiptum
verkalýðshreyfingar, vinnuveitenda og
ríkisvalds sem ég kynntist á viðreisnar-
árunum. Ég er þeirrar skoðunar, að sú
formúla sem þá var beitt til lausnar
vinnudeilum sé ákaflega heppileg í
samskiptum þessara þriggja aðila. En
hún byggist á því að fulltrúar þeirra
þori að gera það sem þeir telja mögu-
legt og nauðsynlegt. Á viðreisnarárun-
um voru aðstæður þannig, að einstakl-
BSRB-blaöiö 15