Rit Landbúnaðardeildar : B-flokkur - 01.05.1946, Qupperneq 92

og gera svo landið aftur að túni ineð grasfræsáningu. Með slíkri til-
högun þarf mjög lilinn áburð fyrir korn, þó það sé ræktað á landinu
d ár af þeim 5, sem það er haft opið. 1. árið þarl' lítinn áburð: 100 kg
kalí, 200 kg súperfosfat og 150 kg saltpétur, 3. árið — eftir kartöflur —
þurfa hafrar venjulega ekki nema 100—200 kg súperfosfat og bvggið
eftir grænfóðrið lítið annað en steinefnaáburð, ea 100 kg kaií og 200 kg
súperfosfat. Auðsætt er að kornrækt, sem þannig væri hagað, þarf
jninni áburð en á nýræktarlandi, og er það vegna þess forgróðurs, sem
hafður er á undan korninn. T. d. rná ætla að tún, sem plægt er haustið
áður en korninu er sáð, verði l'rjósainur vaxtarbeður fyrir kornið
og þarf því lítinn áburð. Hafrar eftir kartöflur og' belgjurtagrænfóður
er hvorttveggja þannig, að þar á alltaf að vera frjósöin jörð, og því ekki
þörf að bera þar mikið á fyrir korn.
g. Eftirverkanir mismunandi áburðarskammta.
Loks skal hér skýrt frá, hverjar eftirverkanir mismunandi áburðar-
skammtar, er bornir voru á fyrir kartöflur 1937, höfðu á hafra, er sáð
var í sönvu reiti 1938 og fengu þá allir sanva áburð, eða sem svaraði
á ha 100 kg kalíáburð, 200 kg súperfosfat og 150 kg saltpétur.
Stærð tilraunareitanna var 6X0 nv en 4 samréitir, og þannig borið
á fyrir kartöflurnar 1937, talið í smálestnm og kg á ha:
Nr. 1 Ekkert.
— 2 100 smálestir búfjáráburður úr haug.
— 3 100 — ------ —- — + 200 nitrophoska.
— 4 50 smál. búfjáráb. + 400 kg' nitrophoska.
— 5 800 kg' nitrophoska.
Sáð var Niðarhöfrum II, 13. maí 1938 og reitirnir slegnir 11. október
um haustið, eða 150 dögurn eftir sáningu,. Niðurstaðan varð sú, er eftir-
farandi tölur sýna - - og visa tölurnar t —5 til áburðarskammtanna, scm
Iiartöflurnar fengu 1937:
Korn, Hálmur, Korn, Hálmur, F.e. Grómagn, Kornþyngd,
Nr. líg af lia kg af ha hundraðshlutföll af ha o/o g
1 1860 7030 100 100 3502 76.0 36.1
2 8750 14030 202 200 7025 87.0 34.5
3 3610 12780 194 Í82 6559 89.0 33.2
4 3750 9580 202 136 5787 91.0 35.0
5 3470 9030 187 128 5406 80.0 34.7
Hafrarnir lágu meir og minna á öllum reitum, sem fengu áburð til
kartaflnanna 1937, eða nr. 2—5. Hafrarnir á nr. 1 stóðu að mestu, og
þar var áburðurinn of lítill fyrir þá, enda sýnir uppskeran það.
En á nr. 2—5 hefur áburðurinn orðið helzt til mikill, og hefði vel mátt
komast af án nokkurs saltpéturs, enda hefur algeng' ræktun hér sýnt
það, bæði fyrr og síðar. Uppskeran af öllum þeim reitum, sem fengu bú-
fjáráburð 1937 hefur tvöfaldazt á við nr. I, en heldur dregur úr þar,