Heilsuvernd - 01.04.1946, Qupperneq 7

HEILSUVERND
í engu hefir menningarþjóðunum yfirsézt meira en
þegar þær henti þau óhöpp, að svipta hveitikornið og
riskornið hýði sínu og taka upp hina óhóflegu sykur-
gerð. Sykurneyzlan hefir að minnsta kosti 100-faldazt
á síðustu öld. Þar að auk'i er talsvert af daglegri fæðu
orðin gervifæða, sem enginn veit, hvað er, þegar hún
er á borð borin. Matreiðslan liefir að talsverðu leyti
breytzt á þá lund, að skreyta fæðuna og gera hana að
glysvarningi, án tillits til hollustusemi. Hið ytra útlit á
að benda til innri kosta, en gerir það ekki. Þar er ekki
um gull, heldur „gylltan leir“ að ræða. Það er verið að
fela lýtin og ókostina eða veilurnar.
En að sama skapi sem menn ganga lengra i þvi að
sýnast, vex óheilbrigðin. Menningarþjóðirnar stynja
undir sjúkdómafargi. Þær hafa ekki við að byggja
sjúkrahús. Þeim sést vfir það, að fjölgun og stækkun
sjúkrahúsa bætir ekki heilsuna að sama skapi, nema
jafnframt sé tekið fyrir rætur meinsemdanila og sjúkra-
húsunum breytt í mannetdisskóla.
SkiIjTðin fyrir fulkominni heilbrigði. En i stað þess að
snúa inn á rétta braut til þess að fyrirbvggja sjúkdóm-
ana, hafa menningarþjóðirnar farið þá hættulegu leið
að kúnstfæða húsdýrin, eins og þeir kúnstfæða sjálfa
sig. Afleiðingarnar verða svipaðar og hjá þeim mönn-
um, sem brjóta lögmál lifsins, að vanheilsa og sjúk-
dómar koma i ljós. Og þessir vaneldissjúkdómar húsdýr-
anna verða til ennþá aukinnar kvillasemi hjá mann-
skepnunni, sem lifir að verulegu leyti á afurðum hús-
dýranna.
Fæðan er það efni, sem likami manna og dýra er
úr gerður. Heilbrigði þeirra er fyrst og fremst komin
undir eðlilegri næringu. Það er vísindaleg staðreynd,
sem ekki verður hrakin, að heilbrigð fruma innir því
aðeins af liendi eðlilegt starf til lengdar, að hún sé
rétt nærð.
Annað skilyrði fyrir fullkominni heilbrigði er ör og