Strandapósturinn - 01.06.1976, Page 34
Guðlaugur Jónsson
Ólafur Ólafsson
átti fáar og vanhirtar menntastofnanir, og verzlunin var að
mestu í höndum erlendra fésýslumanna. Æska Islands fann og
skildi þessa erfiðleika. Þeir voru henni eggjan. Islenzka þjóðin
skyldi aftur verða alfrjáls. Gæði landsins skyldu aftur notuð fyrir
landsins börn.
Ungmennafélagshugmyndinni sló fyrst niður norður á Akur-
eyri. Hvernig hún breiddist út, eins og af sjálfu sér, um gjörvallt
landið í einu vetfangi, sýnir, betur en nokkuð annað, batann,
sem kominn var. I hverju var þá batinn fólginn? Hann var
fólginn í trúnni á þjóðina, landið, framtíðina og vitneskjunni
um, að hér hafði verið lifað frjálsu menningarlífi. Ungmennafé-
lagar gerðu kröfu til sjálfs sín fyrst og fremst, ekki til annarra og
jafnframt skilningi á, að farið væri eftir erlendum fyrirmyndum
um ótal margt, er leiddi til frelsis og framfara, væri slegin
skjaldborg um hinn þjóðlega arf. Ungmennafélagar sinntu hin-
um margbreytilegustu viðfangsefnum, andlegum sem líkamleg-
32