Strandapósturinn - 01.06.1976, Page 66

lngimundur Ingimundarson,
Svanshól:
Ragnheiður
Benjamíns-
dóttir, Bakka
Áttræð 4. marz 1962 —
þá rúmliggjandi
Misjöfn eru mannsævinnar spor
og margt það sár, er torveldlega bœtist,
en allir hafa átt sitt bernskuvor
og innri þrá, sem misjafnlega rœhst.
Að minna á lífstíð máske ekki þarf
þau mörgu þakkartár á fólksins hvörmum.
Að grœða og verma var þitt œvislarf
og veita öðrum styrk í lífsins hörmum.
Málleysingjum varstu örugg vörn
og vinur hvers er gæfan vék til hliðar.
Svo nærfœrin við lítil,, Ijósubörn “
og léðir jafnan starfskrafta til fnðar.
Þau mörgu, sem fyrst litu heimsins Ijós
í líknarríkri kœrleikshendi þinni
aldrei finnast ofgóð þökk og hrós,
né innileiki, handa Ijósu sinni.
64