Strandapósturinn - 01.06.1976, Side 68

Guðrún Nielsdóttir:
Sagnir
úr Goðdal
Þegar kristni var lögtekin á Islandi, voru leyfðar ýmsar
heiðnar venjur meðan fólkið væri að venjast hinum nýja sið.
Meðal þess var, að leyft var að bera út börn og blóta á laun. Eigi
máttu þessir launblótsstaðir vera á almannafæri, heldur þar sem
lítið bar á og ferðaleiðir manna lágu ekki um.
Einn þessara launblótsstaða var í Goðdal í Bjarnarfirði. Hofið
stóð á hól framarlega í dalnum og höfðu heiðnir menn mikla
helgi á því.
Þegar hofið var lagt niður, voru goðalíkneskin tekin af stalli
sínum og þeim sökkt undir fossi þeim í Goðdalsá, er síðan heitir
Goðafoss.
En þó hofið væri lagt niður hélst áfram goðhelgi þess og svo
römm var trúin á þessa goðhelgi, að hún lifir enn, og má í því
sambandi benda á, að þegar slysið mikla varð í Goðdal, þá
rifjaðist upp þessi gamla sögn, svo að mjög var umtalað, og
sennilega lifir hún meðan byggð verður á Ströndum.
Á hólnum, þar sem hofið stóð, sá fyrir húsarústum til skamms
tíma.
Meðal þeirra álaga er hvíldu á hofrústunum var, að þar mætti
engu hreyfa. Væri það gert, hlytist verra af.
66