Strandapósturinn - 01.06.1976, Side 124

sem hásetarnir voru aðeins Albert og Guðmundur bróðir hans.
báðir óharðnaðir unglingar lítt vanir sjómennsku. Albert rétt
innan við fermingu. Þriðji hásetinn var aldraður maður. þeim
bræðrum lítið fremri til verka á sjó. „Snemma dags í sláttar-
byrjun var haldið af stað frá Bjarnarnesi í hægum austankalda,
en ótryggu veðurútliti. Jón treysti, að í hagstæðum bvr yrði hann
kominn vestur fyrir Strandir áður en veður versnaði að mun.
Ekki varð honum þó að þeirri trú. Þegar kom vestur fyrir Horn,
tók veður að hvessa og sjór að ýfast. Var þá auðsætt, að norðan-
garður var í aðsigi og þess skammt að bíða að yfir gengi óveður.
Sexæringur frá Horni lagði af stað um svipað levti til kaupstað-
arfarar, en sneri við, þegar veðurbreytingin varð séð. Jón
Guðmundsson sneri ekki við né leitaði hafnar undan óveðrinu,
og mun hann mest hafa treyst stjórnsemi sinni um framhald
fararinnar. Stormur óx og sjór fór vaxandi, og brátt þurfti mikillar
athygli um stjórn vanliðaðs skips. En nú birtist Jón í mikilleik
óvenjulegra hæfileika. Hann óx til afburðamannsins. þar sem
hann sat í skutnum og stýrði skipinu undan feigðarsjóunum, sem
eltu það og virtust ætla að færa það í kaf. ...Hinir óæfðu sjómenn
urðu verkfæri hans og limir. Skipanir hans, snöggar og ákveðnar
verkuðu á þá eins og ósýnilegt afl stjórnaði höndum þeirra til
verka...
I Straumnesröst var sjórinn verstur. Þar hófu öldurnar sig hæst,
brotnuðu og hvirfluðust umhverfis bátinn, sem sat í tóft brim-
löðursins, ...Þvilíka stjórn segist Albert aldrei hafa séð. Svo vaka
enn stjórnartöfrar Jóns í minningu hans eftir nær fjörutíu ára
formannsævi. Jón Guðmundsson stýrði skipi sínu heilu í höfn á
Isafirði og vakti ekki litla undrun, er það spurðist, að hann hefði
komið norðan fyrir Strandir í siíku veðri með þennan mannskap.
En listamanninum varð dvölin löng í kaupstaðnum. Þrjár vikur
voru liðnar af slætti, er hann kom aftur heim að Bjarnarnesi“.
Ekki mun rétt að skilja síðustu setningar Þórleifs þannig að
dvöl Jóns á ísafirði hafi eingöngu stafað af drykkju hans. Kom
þar margt fleira til. Sjaldan var farið í kaupstað alla leið frá
Bjarnarnesi til Isafjarðar, eins og nærri má geta, og töfðust menn
í slíkum ferðum alloft vegna veðurs, þótt um vor eða sumar væri.
122