Strandapósturinn - 01.06.1996, Page 44

urinn Pétur Sigfússon sem var kaupfélagsstjóri á Borðeyri árin
1935-42 svo frá.
„Á þessum árum lifðu enn margar sagnir um hinn stórbrotna
danska kaupmann. Hinn aldni ágætismaður Lýður Sæmundsson
kunni margt frá honum að segja. Hann hafði unnið fyrir Riis,
þjónað Riis og drukkið með Riis og þekkti gjörla alla hans háttu í
einkalífi og störfum.
Það sem einkenndi þennan mann, voru vissir eiginleikar sem á
þeim dögum vox u í háu gildi. Loforð hans öll stóðu jafnan sem
stafur á bók, og bókaði hann þó aldrei slík loforð. Árvekni hans
og hirðusemi var með afbrigðum og það alveg eins þó sofnað
hefði á skrifstofugólfmu útúrfullur. Og þar gekk Lýður oft frá
honum um miðnætur skeið. Fyrstu var hann á stjá hvern morgun
þrátt fyrir það og leit með eigin augum eftir hverju starfi. Þetta
sagði mér sómamaðxxrinn Lýður, sem svo mjög kunni að meta
kosti þessa manns og átti sjálfur þessa sömu eiginleika í ríkum
rnæli og mat allan manndóm og trúmennsku fyrst alh'a kosta.
En það sem ég get hér um Riis er af því tilefni að eitt sinn á
Borðeyraráium mínum komu gestir til mín og höfðu gistingu í
húsi mínu. Við burtför að morgni kom í ljós að einn af gestunum
hafði séð gamlan og feitan mann sofandi á stofugólfinu á vissum
tilteknum stað.
Af kurteisi minntist hann ekki á þetta um kvöldið, áleit þetta illa
staddan heimamann aðeins, en þegar enginn annar af gestunum
hafði séð þetta kom það eðlilega til umræðu. Lýsing þessa gests
sem ekkert gat þekkt til Riis kom mjög vel heim við lýsingu af
honum að sögn kunnugi'a, og á nákvæmlega þessum stað sofnaði
hann margsinnis eftir drykkju.
„Hann var of þungur fyrir mig,“ sagði Lýður „enda vildi hann
helst liggja þarna“. Þetta var skrifstofa hans hér áður fyrr, en
aldrei hnaut ég um hann þótt ég gengi þarna út og inn á öllum
tímum sólarhrings í átta ár“.
Þannig segir Pétur Sigfússon frá, og ekki er þetta eina dæmið um
að menn hafi séð í Riishúsi roskinn mann og virðulegan sem ekki
hefur reynst af þessum heimi þegar til átti að taka. Víst er um það
42