Strandapósturinn - 01.06.1996, Blaðsíða 125

í kafsnjó á Eyri í Ingólfsfirði. Pétur í Ófeigsfirði til hœgri á myndinni.
Geysimikill snjór var á Drangahlíð og mikil ófærð. Vorum við á
ijórðu klukkustund að komast út í Drangaskörðin. Við höfðum
með okkur litla talstöð og frá Drangaskörðum gátum við náð
sambandi heim. Tekið var að bregða birtu er við fikruðum okkur
inn stórgrýtta fjöruna inn með Skörðunum. Snjór var mikill sem
fyrr og sóttist ferðin seint. Þegar komið var langleiðina inneftir
fjörunni var mér sem oftar litið upp í hlíðina. Sá ég þá hvar hvít
tófa hljóp inn með klettunum og fór svo upp í og hvarf okkur
sjónum þar. Þó við Samúel værurn í upphafi ferðarinnar ákveðnir
í að skjóta mikið af tófu hefði mátt bjóða okkur mikið til þess að fá
okkur til að eltast við lágfótu nú. Kom okkur saman um að láta
hana eiga sig. Birgir var ekki sáttur við að láta tæfu sleppa og vildi
endilega fara upp í og vita hvort hann yrði ekki var við hana.
Þarna er snarbrött hlíð, á að giska tvö til þrjúhundruð metrar upp
í kletta. Það var ekki á Birgi að sjá þegar hann fór upp hlíðina að
hann væri mikið þreyttur, hefði þó mátt ætla annað eftir þriggja
daga erfiða ferð. Fannst okkur hann sýna mikið þrek alla leiðina
og oft tróð hann brautina fyrir okkur. Við sáurn hvar hann fór
123