Strandapósturinn - 01.06.1996, Side 144

voru 2 stórir bitar, annar magur en hinn feitari og nokkrar
laufabrauðskökur fylgdu líka. Þetta var gamall siður sem var
kallaður að skammta stóra skammta og þessum sið héldu foreldr-
ar okkar meðan þeir bjuggu á Dröngum. Þetta var sem samt
aukabiti sem hver og einn mátti grípa til ef hann langaði í auka-
bita. Diskarnir voru merktir og geymdir inni á búrhillu og stund-
um vorum við að keppast um að treina okkur þetta allt fram að
nýári, en það var nú misjafnt hvað gekk á þetta hjá okkur. En
þessa máltíð borðuðum við saman með kartöfluuppstúfi og góð-
um jólagraut á eftir. Svo var haldið áfram að skemmta sér um
kvöldið, þegar mjaltir voru búnar, við spil og söng og ekki má
gleyma jólaeplunum sem þá voru borin fram og borðuð með
sælubros á vör. Það var unaðsstund. A annan í jólum var enn
skemmt sér við spil og leiki og pabbi spilaði á orgelið og allir tóku
þátt í söngnum.
Þannig liðu mín æskujól sem geymast í minningunni meðan ég
lifi. Foreldrar okkar voru samtaka í að halda þessum gömlu siðum
og var aldrei út af þeim brugðið. Fyrir það er ég þeim þakklát.
142