Strandapósturinn - 01.06.2010, Síða 25

23
málmkyns. Í stóra húsinu fundust holur eftir stoðir innan við
tóftarveggina og gera má því ráð fyrir að húsið hafi verið úr timbri,
en í smiðjunni voru slíkar holur svo litlar að líklegra er að tjaldað
hafi verið yfir járnsmiðinn. Tóftarveggirnir bera ekki merki þess
að hafa verið hlaðnir úr torfi á venjulegan íslenskan máta, miklu
frekar eins og hreykt hafi verið að neðsta hluta veggjanna. Aðeins
einn veggur var hlaðinn með grjóti og streng. Hann skipti húsinu
í tvennt en er áreiðanlega seinni tíma viðbót því gólflögin í báðum
hlutum liggja undir hann.
Aðeins utar á tanganum er annað hús sem einnig reyndist vera
íveruhús og lítill munur á þeim gripum sem þar fundust og þeim
sem komu í ljós í hinu íveruhúsinu og utan við ofninn. En innst í
víkinni hefur önnur starfsemi farið fram. Þar er ekki jarðvegur í
gólfi heldur listilega lagðir múrsteinar á tvo þriðju hluta gólfsins.
Á miðju gólfinu sem hefur varðveist afar vel er raðað upp litlu
kringlóttu eldstæði þar sem beykirinn hefur getað kynt upp
tunnur til að beygja stafina. Í hinum enda hússins fundust fyrst og
fremst naglar líkt og þar hafi verið vinnuborð og brotnum
Ofninn að loknum uppgreftri, undirstaða reykháfsins næst.