Strandapósturinn - 01.06.2011, Side 29

27
Víkurháls og ef það hefði farið á skýrslurnar þá var hitt nafnið
úr sögunni.
Vorið 1940 var vegurinn kominn hér heim á Brún. Þetta vor
var kirkjan á Eyri vígð. Þá kom séra Sigurgeir biskup og Jón
Pálsson ásamt séra Jóni Guðnasyni á bíl hér heim á Brún og
gengu hingað heim. Þeir stóðu lengi við hér og biskupinn bless-
aði grafreitinn hér uppi á túninu. Pabbi var jarðaður í hann þá
um veturinn.
Við Ólafur bróðir fluttum ferðamennina á bát yfir að Eyri.
Daginn eftir var svo kirkjan vígð í dásamlegu veðri að fjöl-
menni viðstöddu. Löngu seinna, þann 10/7 1964, kom svo séra
Sigurbjörn biskup í vísitasíuferð. Með honum voru séra Andrés
á Hólmavík og séra Yngvi á Prestsbakka. Þeir borðuðu hér
hádegisverð. Þeim var víst stefnt hingað af því hér var frystiklefi
og nýmeti. En frystigeymslur voru ekki á öðrum bæjum hér um
slóðir á þeim tíma.
Vegurinn var sem sagt kominn hér heim á Brún vorið 1940.
Það hefur líklega tekið meira en tvö ár að koma veginum þaðan
og hingað heim. Svo var langt stopp með áframhaldandi veg. Við
hér vorum um 10 ár á vegarenda. Og þá var oft gestkvæmt bæði
næturgestir og daggestir. Oft var fólk sótt hingað á bát norðan
að og ég fór líka oft með fólk hér yfir fjörð. Einu sinni flutti
ég Hermann Jónasson og fleiri norður að Kollafjarðarnesi. Við
tókum Jón á Enni með í leiðinni af því ég rataði ekki sjóleiðina
fyrir Ennishöfða.
Tófuveiðar voru mikið stundaðar hér að vetrinum lengi vel.
Stundum voru þær skotnar við skothús. En oftar voru þær
skotnar úti á víðavangi að deginum. Þetta kostaði mikið labb og
ekki allar ferðir til fjár. Oft var gott verð á skinnunum og þetta
var veruleg búbót. Pabbi sagði mér einu sinni að hann hefði
tæplega komist af fjárhagslega ef hann hefði ekki átt byssu. Ef
grenyrðlingar náðust að vorinu var oftast hægt að selja þá. Svo
vorum við um tíma með silfurrefi. Það vor þrjár læður og einn
eða tveir steggir. Venjulega var hægt að fá fisk fyrir þær að éta
á sumrin. Svo vorum við að skjóta fugla. Það var leiðinlegt og
við hættum við þetta. Við höfum kannski sloppið skaðlaust út
úr þessu. Þegar egnt var fyrir tófu við skothús var álitið að tófan
lægi að deginum á þeim stað sem sást að skothúsinu til að fylgjast