Sjálfsbjörg - 01.07.1978, Síða 31

SVEINN E. MAGNÚSSON:
Til eftirbrevtni
Sveinn E. Magnússon, höfundur greinarinnar, og
kona hans, Jónína Benediktsdóttir, sem einnig
stundaði ndm í Vancouver.
Síðastliðna þrjá vetur dvaldist undir-
ritaður við nám í University of British
Columbia í Vancouver, Kanada. Á meðan
á því námi stóð komst ég ekki hjá því
að kynnast nokkuð þeirri aðstöðu er fötl-
uðum er búin við þann skóla, eins og eftir-
farandi línur skýra nánar.
Elstu byggingar við þennan skóla eru
frá því í heimsstyrjöldinni fyrri og er í
þeim og öðrum eldri byggingum ekki tek-
ið tillit til þarfa fatlaðra. En við hönnun
bygginga er risið hafa á undanförnum
tíu árum, hefur undantekningalaust verið
gert ráð fyrir að fatlað fólk geti um-
gengist þær. Þar sem tröppur eru upp að
húsum, eru steyptar brautir fyrir hjóla-
stóla; dyr eru yfirleitt breiðar og þrösk-
uldar lágir eða engir; ef hús eru í mörg-
um hæðum með tilheyrandi stigum, þá eru
lyftur í þeim, og einnig eru alltaf nokkur
hluti salerna hönnuð þannig að fólk í hjóla-
stólum geti notað þau.
Þetta á þó aðeins við um nýrri bygg-
ingar á skólasvæðinu, en breytingar á
þeim eldri eru fyrirhugaðar, eins og eftir-
farandi dæmi skýrir. í þessum skóla, sem
hefur yfir 20.000 nemendur, er það venja
að þegar árgangur útskrifast þá gefa þeir
skólanum brottfarargjöf. Fyrirkomulagið
á þessum gjöfum hefur verið þannig, að
sérhver árgangur (fimm til sex þúsund
manns) kýs sín á meðal um hugmyndir
að gjöfum. Og til þess að gera langt mál
stutt, þá gerðist það í vor þegar ég út-
skrifaðist, að ein af gjöfum míns árgangs
til skólans var peningaupphæð er veita
skyldi til breytinga á eldri byggingum á
skólasvæðinu, til þess að auðvelda fötluðu
fólki að stunda nám þar.
Auk þessa mætti ef til vill geta þess,
að blindum nemendum hefur verið búin
sæmileg aðstaða við University of B. C.
Þeir hafa sérstakt bókasafn, þar sem er
mikið magn bóka á blindraletri og það
sem ekki fæst þannig, er lesið á segulbönd,
þá oftast í sjálfboðavinnu af öðrum nem-
endum skólans.
Afrakstur þessarar viðleitni, til að gera
skólann aðgengilegri fötluðum, leynir sér
ekki, því að fjöldi slíkra nemenda fer
stöðugt vaxandi. Það er mjög lofsverð
þróun, vegna þess að það er engin ástæða
til þess að þeir sem eiga við einhverja
fötlun að stríða geti ekki stundað háskóla-
nám.
SJÁLFSHJÖRG 29