Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.2005, Page 85
AM 162 A 5 fol
75
minuskelform med tydelig underlængde. Den sidstnævnte variant er
særdeles hyppig og bruges i omkring halvdelen af tilfældene og be-
grænser sig vel at mærke ikke til finalstilling eller til tilfælde hvor man
må regne med /nn/ (jf. fx ‘fina’ 3v.35). Storbogstavet (N> optræder ><17
i kapitælform med underlængde på andet skaft. I 16 af disse tilfælde er
tværstregen enkelt (jf. fx ‘Nv’ 2r. 14), mens den i ét tilfælde er dobbelt
(‘Nv’ 8v.7). Over for de 17 eksempler på kapitælform finder man ét ek-
sempel på forstørret minuskel (‘Nv’ 8r.31).
(ø) anvendes ganske hyppigt (mere end x60). Det har skrå tværstreg
og oftest en ganske kantet form. Som allerede nævnt kan det undertiden
være vanskeligt at skelne fra den lukkede variant af (e).
(6) er særdeles frekvent (for flere fonemer, jf. afsnit 2.2.).
(q) bruges omtrent 20 gange, altid i forbindelse med en interlineær
abbreviatur. Storbogstavet (Q) optræder ligeledes omtrent 20 gange i
former af propriet Kveldulfr. Det har en ganske lodret tværstreg, som
meget tydeligt skærer højrebuen, jf. fx ‘Qvelldvlfr’ 3v.9.
Såvel <r> som (t) forekommer. Det sidstnævnte tegn optræder efter
(o, 6, 6, ø, d, 5). Efter (o, 6) er det gennemført med undtagelse af det
enkeltstående ‘jtonV’ 2v.27. Efter (6) skrives der ligeledes i alle 10
tilfælde (j). Efter (ø> skrives der i tre tilfælde (j) (fx ‘fød’ 3r. 16) over
for syv tilfælde med (r) (fx ‘føri’ 2v.9). Efter (5) skrives der i 130
tilfælde (j) over for 25 tilfælde med <r). Alle eksempler med (r) optræ-
der i medial stilling (fx ‘a/5ro’ 2r.30), hvori der i kun otte tilfælde skri-
ves (t) (fx ‘andvibu’ 2r.3). Efter (d> skrives der i 55 tilfælde (j) over for
32 tilfælde med (r>. Kun otte af de 32 eksempler på (dr) forekommer
uden for initial stilling, mens man på den anden side kun finder otte ek-
sempler på (di) anvendt initialt.12 Kombinationen (dj) anvendes for-
trinsvis finalt (i alt kun ni eksempler på anden brug). Overordnet set kan
der altså spores en tydelig tendens til at anvende (dr) initialt og (dj) fi-
nalt. Til tegnenes udformning kan det bemærkes at (j) aldrig har under-
længde, og at (r> i sjældne tilfælde kan være kløvet (jf. fx ‘er’ 6r.32).
Såvel (f> som (s) anvendes. Det høje (f> har undertiden underlængde
(jf. fx første tegn i ‘feff’ 2r. 11), men det hører absolut til sjældenheder-
ne. (s), der optræder i en traditionel, åben form, bruges i bemærkelses-
værdigt begrænset omfang. Således finder man i alt kun 120 eksempler,
hvoraf langt de fleste optræder i finalstilling (x89 for /s/, x5 for /ss/).
12 Af disse otte eksempler optræder de syv på 8v.