Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.2005, Page 97
AM 162 A 8 fol
87
steres i det eneste forekommende tilfælde med (5) (‘flengøi’ 3v.24).
Der er heller ingen eksempler på lukning af /5/ > /t/ efter /k/ og /p/. Så-
ledes skrives der for /kS/ (k5) x4 (fx ‘vak5e’ 7v.31), (kjr) x l (‘{jekjrvz’
6r.20) og (cjr) x l (‘JjecJtiz’ 5v.26). For /p5/ ([pff]) skrives der i det ene-
ste forekommende tilfælde (p5) (‘øp5v’ 7v.6). I to tilfælde skrives (z)
for/5/ (‘hamazfz’ 3v.20 og ‘blozéx’ 6r.32) og én gang <z5) (‘fkipazSiz’
6r.l3). Omvendt skrives der (5) for (z> i ‘fottiS’.54
<f) er den helt dominerende betegnelse for /f/ ([f, v]), men i tre tilfæl-
de skrives der (v> (‘gevo’ lr. 10, ‘livi’ lr.30 og ‘Olavi’ 7v.l0). Om (f)
for /v/, se under /v/. Forbindelsen /ft, pt/ skrives oftest (pt> (ca. *75, fx
‘ept/r’ 2r.6), men i 12 tilfælde skrives der (ft) (fx ‘Jtyrfti’ lv.27). Mor-
fofonemiske associationer synes generelt at have været den styrende
faktor når der skrives (f). Forbindelsen /fn/ skrives almindeligvis (fn),
men én gang (mn) (‘hamnleyfvr’ 5v.l7) og én gang (m) (‘iamfkiot’
lr.34).
Sammenfaldet mellem /j/ og postvokalisk palatalt /g/ indikeres af den
omvendte skrivemåde ‘bøgiar’ 5r.28 for bøjar.
For/gg/ skrives der almindeligvis (g) (x45, fx ‘byGva’ 2r.31), men i
to tilfælde finder man (gg) (‘Leggia’ 3v.l4 og ‘eggina’ 7r. 14) og i to
tilfælde (g) med geminationsprik (‘hégg’ 7v.l0 og ‘leggiaz’ 8v.2).
Forbindelserne /hl/ og /hr/ optræder såvel med som uden (h>. Således
skrives /hl/ i 25 tilfælde (hl), mens der i 16 tilfælde skrives (1). Eksem-
plerne uden (h> optræder i former af sb. hlutr og verberne hljopa (fx
‘la/pa’ 7v.9) og hlyda (‘ly5a’ 7v.33) samt i sammensætningerne
‘brvblæp’ 5r.29 og 5v.l2, ‘brv51a/pf ftefna’ 8r. 18, ‘flioz li5’ 2v.l og
‘ifliozliø’ 2v.3. Betragter man simpleksordene, kan det bemærkes at
hlutr aldrig optræder med (h), mens verbet hlaupa 16 gange optræder
med (h> over for fire eksempler uden. Forbindelsen /hr/ skrives 10 gan-
ge med (h> over for 12 eksempler uden (h>. Eksemplerne uden (h) be-
grænser sig til substantiverne Hrafn/Rafn (x3, fx ‘rafn’ 2r.35), hrid (x8,
fx ‘ri5’ 2r.l4) og ‘ringa’ 7r.24.1 modsætning til fx ‘hreyfti’ lr.9, ‘hryGr’
2v.7 og ‘hrat’ 4v.26 optræder ingen af disse ord med (h).
Den helt dominerende betegnelse for /k/ er (k). Ser man bort fra kon-
junktionen ok, som ca. 325 gange skrives med (c) over for fire eksem-
pler med (k>, finder man kun (c) for /k/ i 9 tilfælde (‘vfc’ 3v.4, ‘oliklict’
54 tf. også de opsummerende bemærkninger om samme fænomen i de øvrige undersøgte
håndskrifter i afsnit 3.5.