Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.2005, Page 240
230
Michael Chesnutt
af C med A over for B, at de to førstnævnte har den mere oprindelige
tekst og at der i B foreligger en novation. Hvis C omvendt står over for
A = B, har de to sidstnævnte bevaret det mere oprindelige, mens C selv
indeholder en novation. C = B over for A betyder derimod, at A besid-
der samme stemmevægt som de to andre redaktioner tilsammen.
Rent faktisk viser det sig, at B og C har beholdt den rigtige tekst i en
mængde tilfælde, hvor ordlyden i A tydeligvis er forvansket eller for-
kortet. Da der foreligger en omfattende fortegnelse over fejl i Mobru-
vallabok-teksten i Finnur Jonssons udgave af sagaen fra 1886-88
(EgFJ, fortale s. x-xii), kan jeg her nøjes med et udvalg af specielt
påfaldende eksempler (A efter EgEA I med henvisning til kapitel og lin-
je i M-teksten; B og C helt overvejende efter Jon Helgasons upublicere-
de materiale2):
A] B C
1,26 kaupmabr] kapps mabr.
4,15 fiolmenni] fi&lmenni (4- C). Haralldr kongr rfor (snere pa C)
norbr aptr til Pranndheims.
9,41 lætr pat] og (4- B) liet rhann (4- C) pad rog (4- C) fylgia.
14,34 norbr] norban (geografisk fejl i A).
17,21 let hann hallda] let rhann styra Porgisl giallanda (Porgils
giallanda stira C) ok rfara (hallda C).
23,45-47 Helgi - kend] 4- (A interpoleret, se bl.a. EgFJ, note til s. 71,18).
28,9 Sogbu peir Skalla Grimi] + andlat fa/5vr sins oc pat meb.
37,13 i vikingu] + pat rvar (vard C) pa rnæst (nær C) til tibenda at Pora
rkona Biamar (hladh^nd C) tbk sbtt oc andabiz. rEn (4- C)
nokvrv sibar feck Biom rser (4- C) annaRar konv. hbn het Albf,
dottir rErlings (Dags C) ins a/bga ror 6str (4- C), pav (+ Biom C)
attv dottur er Gvnhilldr het (BjQrns andet ægteskab, udeladt i A,
er en forudsætning for den senere retstvist mellem Egill og Berg-
Qnundr).
40,84 par ok geck] til skipsins (par C), geck (hann gieck C) vt a skipit oc.
2 Det bedes bemærket, at Jon Helgasons her citerede B-tekst skifter mellem W, de øvrige
pergamentfragmenter og de eftermiddelalderlige papirhåndskrifter, alt efter hvilket tekst-
vidne der tillægges prioritet på et givet sted. Tilsvarende skifter C-teksten mellem pa-
pirhåndskrifteme og de to korte pergamentfragmenter. - En udtømmende sammenligning
af de tre redaktioner vil først kunne komme på tale, når udgaven foreligger i sin helhed.
Flere af de her anførte eksempler er allerede fremdraget af Sigurbur Nordal og Bjami
Einarsson i deres noter i henholdsvis EglF og EgBE; enkelte er nævnt i Bjami Einarsson,
Litterære forudsætninger for Egils saga, disputats Oslo 1971, trykt Reykjavrk 1975 (for-
kortet Lfs.).