Editiones Arnamagnæanæ. Series B - 01.06.1960, Blaðsíða 75
53
kongz, s(uarar) hun. Þeir sp(iria) huad þær heita. Su
elldri s(eigir), eg h(eiti) Jngebi^rg enn döttur mijn
s Huýt, og er eg frilla Finna k(ongz). Ein mær var þar
ad þiöna þeim. Kongz mrmnuin leist vel áá þær, og
þad er radagiord þeirra ad leitast eptir ef Huýt villdi
e fara med þeim og giptast Hr(ijngi) kongi. Ber sái
þetta mál vpp sem fyrir kongz erindi var. Hun
s(uaradi) þessu ecki fliott, enn veik þö til forsiár
9 mödur sinnar. So er sem mællt er, ad vr hupriu vand-
rædi verdur nockud ad ráda, s(agdi) mödir hennar,
og þiki mier jlla ad fadir hennar er giprdur forn-
12 spurdur ad þessu, enn þö verdur áí þetta ad hætta
ef hun skal ad ngckru nær vera. Eptir þetta býst
hun til ferdar med þeim. Sydan föru þeir leid s(ijna)
i5 og fundu Hrijng k(ong), og þegar frietta sendi menn
eptir huort kongur / villdi eiga þessa konu eda fære
hun aptur sijna leid. Konge leist vel áí vijfid og
i8 giordi þegar brullaup til hennar. Giefur hann onguan
3 þar] Altered from þad. 11 fadir hennar] fadir added in the
margin, and hennar (hnw) conceivably altered from liann (hh).
(or suarar). || 1 suarar hun] All om. 1-2 Su elldri] 109 Elldri;
S17 Elldra; S13 Mödurinn. 2-3 döttur mijn Huýt] 9 11 Hvýt
heiter dotter mýn; S17 S13 dotter mijn heiter Hvýt. 3 og]
9 109 S17 11 om. er eg frilla] S13 dottur. 4-5 Kongz—ad]
109 Kongz menn. 4 Kongz mpnnum] S13 Þeim. 5 Huýt]
109 S13 hun. 6 fara—kongi] S13 giptast, og eiga Hryng kong.
7 þetta] S13 þad. vpp] 9 109 S17 add fýrer hana; 11 adds fijrer
þeim; S13 adds fyrer henne. erindi] 9 109 11 S13 erendumm.
8-9 þessu—sinnar] S13 þessu mále vijk eg til mödur minnar.
8 þö] 11 om. forsiár] 9 109 S17 forsia; 11 forsionar. 9 er* 2 * * * * 7 8]
S17 S13 add sagde hun. 9-10 ad—ráda] S13 om. 10 sagdi
mödir hennar] S17 S13 om. 11 jlla] 109 jllt. 13 þetta] S13
þad. 14 Sydan föru þeir] S17 og fara þeir sýdann; S13 Sydann
för hun. 15 og fundu] S17 til fundar vid. 16 konu] 9S17 11S13
kvinnu. 17 sijna] All spmu. 18 þegar] S17 sýdann. Giefur
hann pnguan] All Vill hann ecke gefa. 1 þott] 9 þott ad; 11
16v.