Ljósmæðrablaðið - 01.12.2021, Blaðsíða 51

51LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ - DESEMBER 2021
aldrei mjólkuraukandi te eða töflur því brjóstaþokan var svo mikil
að ég gleymdi alveg að kaupa slíkt. Ég fór einnig að mæla allt
sem ég fékk í mjaltavélinni og viti menn, þegar framleiðslan var
komin í 900 ml á sólarhring átti ég allt í einu nóg fyrir drenginn.
Ef ég fékk minna þá dugði það ekki til og ef ég fékk mikið meira
þá fékk ég stíflur í brjóstin og var á mörkum þess að fá sýkingu.
Þegar drengurinn var orðinn 8 vikna gamall ákvað ég að leggja
mig fram við að koma honum á brjóst. Ég hafði prófað af og til allar
þessar vikur að leggja hann á en sá að hann var ekkert orðinn flinkari
en áður svo pelagjöfin hélt áfram. En af einhverri ástæðu var hann
tilbúinn til þess að taka brjóst á þessum tímapunkti og það fór svo að
í byrjun júlí, þá 9 vikna gamall, var hann kominn á brjóst eingöngu.
Þetta var rétt fyrir sumarfrí en það var markmið mitt að vera laus við
mjaltavélina fyrir sumarfrí fjölskyldunnar. Því þó svo að mjaltavélin
sé algjör snilld og geri manni kleift að gefa barni sínu brjóstamjólk
þegar brjóstagjöfin gengur ekki þá fer mjög mikill tími í að gefa pela
og að fara í mjaltavél átta sinnum á sólarhring og maður er mjög
bundinn vélinni og rafmagni.
Það er skemmst frá því að segja drengurinn fór fljótlega að þyngj-
ast, enda farinn að fá meiri mjólk hvern dag, en ég fékk lánaða vigt
frá heilsugæslunni og vigtaði drenginn daglega til þess að byrja með.
Hann þyngdist nokkuð hægt í fyrstu en tók svo vel við sér. Svo fyrir
utan nokkra daga á annarri viku í lífi drengsins hefur hann þyngst vel
og gerir enn.
En hvers vegna er ég að deila þessari sögu með ykkur. Jú, vegna
þess að mig langaði til þess að benda á að vandræði með brjóstagjöf
koma ekkert endilega fram á fyrstu dögunum. Erfiðleikarnir geta
komið fram þegar heimaþjónustuljósmóðirin hefur útskrifað konuna
og þá er mjög mikilvægt að hún geti leitað aðstoðar á heilsugæslunni
og fengið tilvísun fyrir ráðgjöf hjá brjóstagjafaráðgjafa, ef á þarf að
halda. Eins er ekki hægt að gera ráð fyrir því að brjóstagjöf annars,
þriðja eða fjórða barns gangi vel þó fyrri brjóstagjafir hafi gengið
vel. Ég veit ekki hversu oft ég hef sjálf sagt við barnshafandi konur
að hafa ekki áhyggjur af brjóstagjöfinni ef fyrri brjóstagjafir gengu
vel.
Auðvitað er það oftast þannig en hver brjóstagjöf er ólík annarri,
alveg eins og engin fæðing er eins. Jafnframt langar mig að benda
á mikilvægi þess að ljósmóðir sem eignast barn er fyrst og fremst
móðir en ekki ljósmóðir á þeim tímapunkti. Ég veit ekki hversu oft ég
hugsaði með mér að ég sjálf hefði átt að átta mig á því að þetta væri
ekki að ganga og að drengurinn væri ekki að þyngjast. Ég skamm-
aðist mín fyrir það að hafa ekki tekið eftir þessu. Síðast en ekki síst
vil ég benda á að konur sem eru í vanda með brjóstagjöf eru tilbúnar
til þess að gera hvað sem er til þess að láta hana ganga. Alla vega þær
sem fá til þess stuðning að heiman frá maka og fjölskyldu. Að drekka
vondan óáfengan bjór, borða óhóflegt magn af spínati og höfrum,
gefa þurrmjólkurábót, gráta í tíma og ótíma og eiga í ástarsambandi
við mjaltavél verður manni sjálfsagt þegar erfiðleikar steðja að.
Merkilegast af öllu því sem ég tók mér fyrir hendur er þó
brjóstaleikfimin. Ég veit enn þann dag í dag ekki alveg hvað
brjóstavinding er og hvort það sem ég gerði var nokkuð skylt henni.
Ég veit ekki heldur hvort og hvers vegna í ósköpunum hún virkar.
Mér er næst að hringja í Huldu Línu og ræða við hana um málið, því
hún virðist vita allt upp á hár og gott betur en það.
Anna Guðný Hallgrímsdóttir,
brjóstmjólkandi móðir og ljósmóðir.