Tímarit lögfræðinga - 01.12.2013, Síða 74

420
Úr klakaböndum Icesave var 1. febrúar 2013. Kristín Haraldsdóttir,
sérfræðingur við Háskólann í Reykjavík, og Reimar Pétursson
hæstaréttarlögmaður, sem bæði voru í málflutningsteymi Íslands
fyrir EFTA-dómstólnum, fjölluðu um forsendur dómsins og einstök
álitaefni sem fram höfðu komið.
Óáreiðanlegur framburður í sakamálum var 10. apríl 2013. Á fund-
inum ræddu Jón Friðrik Sigurðsson prófessor og Haraldur Stein-
þórsson lögfræðingur, sem báðir voru í starfshópi innanríkisráðu-
neytisins er skrifaði skýrslu um Guðmundar- og Geirfinnsmál, um
niðurstöður skýrslunnar og veltu upp spurningunni hvort hætta
væri á því að falskar játningar kæmu fram í núverandi réttarkerfi.
Alls mættu 75 manns á þessa þrjá fundi.
Efnahagsbrot eiga ekki að borga sig var yfirskrift fyrsta fundar
félagsins árið 2014 sem haldinn var 20. febrúar síðastliðinn. Sigurð-
ur Tómas Magnússon, prófessor við lagadeild Háskólans í Reykja-
vík, og Bryndís Kristjánsdóttir skattrannsóknarstjóri voru með er-
indi, en þau voru í nefnd á vegum innanríkisráðuneytisins sem
skrifaði skýrslu um skipulag og tilhögun rannsókna og saksóknar í
efnahagsbrotamálum. Á fundinum fjölluðu þau um tillögur nefnd-
arinnar, helstu ágalla á núverandi kerfi og úrbætur sem unnt væri
að gera. Á fundinn mættu 35 manns.
SAMEIGINLEGIR VIÐBURÐIR MEÐ LMFÍ OG DÍ
Árlega halda Lögfræðingafélag Íslands, Lögmannafélag Íslands og
Dómarafélag Íslands tvo sameiginlega viðburði. Annar þeirra er
sameiginlegt jólahlaðborð í byrjun aðventu og um hundrað manns
sækja það að meðaltali. Hinn viðburðurinn er lagadagurinn en hann
hefur verið haldinn frá árinu 2008 og er stærsti viðburður samfélags
lögfræðinga þar sem stéttin sest niður, endurmenntar sig, veltir
vöngum yfir stöðu mála og endar svo með kvöldskemmtun. Þess
má geta að árið 2013 sóttu 430 manns lagadaginn.
SAMSKIPTI VIÐ NORÐURLÖND
Framkvæmdastjóri Lögfræðingafélagsins sækir árlega fund skrif-
stofa norrænu lögfræðingafélaganna. Á þessum fundum er farið
yfir starfsemi félaganna, hvað megi gera betur og svo framvegis.
Nokkur munur er á félögunum þar sem flest þeirra eru stéttarfélög,
en eingöngu íslenska og eistneska félagið eru rekin sem áhuga-
mannafélög. Engu að síður eru þessir fundir gagnlegir og góðir.