Veiðimaðurinn - 01.09.1955, Síða 15

WILMON MENARD:
Veidifor til
Hvenmieyj-
umrnr.
Förinui var heitið suður fyrir Tahiti
til þess að veiða — en það gerðist rnargt
fleira. Við komum m. a. til eyjunnar
Raþa, þar sem konur eru 15 sinnurn
fleiri en karlar. Hugsið þið ykkur, pilt-
ar, 15:1!
ÉG fór aftur til Tahiti frá Tuamotu
eða Háskaeyjunum (Dangerous Islands)
til þess að leita mér nauðsynlegrar hvíld-
ar. Ég hafði verið í þriggja mánaða há-
karlaveiðiferð um hættuleg og villugjörn
sund pálntavaxinna kóraleyja, á dísil-
knúðri, kínverskri kælikænu, til þess að
afla lifrar og skráps. Ég var þreyttur og
raunverulega lofað þessu. Sagðist ég ekki
geta hætt, ef hann vildi? En var víst að
hann vildi það endilega. Ég stóð upp eftir
nokkra stund, gekk til bækistöðvar minn-
ar, horfði út á hylinn og sá fisk á hreyf-
ingu hér og þar. Hinn nýi veiðifélagi
stirður eftir kúldrið í kænunni og búinn
að fá nóg af olíustybbu, hákarlastækju
og einntanalegri siglingu um tilbreytinga-
lausar víðáttur hafsins. Það eina sem ég
þráði, var að sitja úti á svölum Papee-
tean gistihússins og svoigta í mig stóra
og kalda rommsjússa.
En ég fékk ekki frið til þess. Fyrsti
maðurinn, sem ég rakst á um leið og ég
steig á land, var Timi, veiðimaðurinn
frá Tahiti, sem nokkrum árurn áður
hafði tekið þátt í veiðiferð með Zane
heitnum Grey og Arthur Mitchell her-
foringja, á skipi skáldsins, Moana II.
„Þú kemur mátulega!“ hrópaði hann,
minn hafði farið þangað á undan mér,
samkvæmt boði mínu, fyrir hina ómet-
anlegu aðstoð, og hann var að enda við
að landa einum 16 punda þegar ég kont.
Það sem síðan gerðist er önnur saga.
Þýtt og endursagt úr ensku.
13
Vkiðimaðurinn