Veiðimaðurinn - 01.12.1972, Qupperneq 3

VEIÐIMAÐURINN
SVFR
MÁLG AGN
STANGAVEIÐIMANNA
Útgefandi: Stangaveidifélag Reykjavíkur
Afgr.: Háaleitisbraut 68, Reykjavík
Ritstjóri: Víglundur Möller,
Ægissíðu 92, Sími 13755, Reykjavík
Prentað í Prentsmiðjunni Eddu h.f.
Á
ÍSL ANDI
Nr. 90 desember 1972
cunm
gióórcir.
Vedurguðimir hcifa löngum þótt œrið
mislyndir við okkur Islendinga. Þeir gera
sér t. d. oft mikinn áramun eftir lands-
lilutum, og þess eru fá eða engin dæmi,
að þeir sjái ástœðu til að gera jafnt við
alla fjórðunga í senn. Þegar vel viðrar
hér á Suður- og Vesturlandi, er því nær
alltaf öfugt farið annars staðar og svo
aftur á liinn veginn næsta árið, eða næstu
árin, eftir því hvað þeim sýnist að vera
lengi glaðlyndir eða geðillir á hverju
svœði. Veðurfrœðingar segja okkur að
þarna ráði hæðir og lægðir öllu um, og
hver leyfir sér að rengja þá vísu menn?
Þeim hefur meira að segja ekki orðið
skotaskuld úr því, að sanna með rökum,
reistum á hávísindalegum mælingum, að
rigningin liér syðra og vestra liafi að
þessu sinni ekki verið nema rétt í meðal-
lagi, þótt okkur minni að við liöfum
varla litið bjartan dag mest allt sumarið
og haustið. Skýringin er einföld, semsé
sú að regninu var svo í lióf stillt, þótt það
vœri því sem næst samfellt, að heildar-
magnið varð ekki meira en þetta. En
liver ræður ferðum hœða og lægða og
stýrir gangi sólar og tungls? Þeirri spurn-
ingu hafa vísindi nútímans ekki svar við,
en þegar Snorri var að rita Eddu sína,
hafði liann það eftir fornum heimildum,
sem um langa tíð höfðu þótt góð vís-
indi „að nokkur myndi vera stjómandi
liimintunglanna, sá er stilla myndi gang
þeirra að vilja sínum, og myndi sá vera
ríkur mjög og máttugur, og þess vœntu
þeir, ef hann réði fyrir höfuðskepnunum,
að liann myndi og fyrr verið hafa en
himintunglin, og það sáu þeir, ef liann
VEIÐIMAÐURINN
1