Veiðimaðurinn - 01.12.1972, Blaðsíða 32

Þessi mynd er ekki af greinarhöfundi,
en hún sýnir einn af þessum spretthörðu
18 p. hœngum í Laxá, eins og þeim, sem
Þorvaldur veiddi. Ljósm. R. H.
sá sami, algjör fyrirlitning lónbúans á mín-
um tálbeitum og tilfæringum. Því næst bauð
ég honum spón með sama árangri. Ég fór
nú að verða vondaufur um að ég hefði ár-
angur sem erfiði þennan eftirmiðdag og
tók mér því hvíld, fékk mér kaffisopa og
kveikti mér í vindli, lagðist svo niður í ilm-
andi skógarkjarrið og hlustaði á kvak fugl-
anna, sem voru á stjái víðsvegar um hólm-
ann.
Eftir þessa ágætu hvíld ákvað ég að
reyna meira við laxinn með flugu.
Laxinn, sem þarna var að stökkva af og
til, var sem fyrr segir mest stórlax, og þar
sem mikið slý var í ánni, var ekki álitlegt
að nota mjög smáa flugu, en þar sem ár-
angur hafði enginn orðið af öðru, batt
ég nú á hjá mér Blue Charm nr. 10, tví-
krækju. Eftir 3 eða 4 köst tók hann. Hann
tók rólega og þegar ég hafði brugðið við
honum synti hann hægt í átt til mín, og
meðan ég vatt upp á hjólið hélt hann áfram
upp að bakkanum án þess neitt verulegt
átak væri á stönginni.
Ég var í nokkrum vafa um í hvers kon-
ar fisk ég hefði sett, taldi líkur á að hann
væri ekki stór. Þegar hér var komið tók
ég fastara á, til að sjá hver viðbrögðin yrðu,
þá tók hann viðbragð. Strikaði út á að gizka
15 m og stökk. Sá ég þá að þetta var nokk-
uð stór hængur. Mér var nú Ijóst að að-
staða mín var veik í þessu tafli, flugan var
svo lítil, að ekki var hyggilegt að beita
neinum átökum, en aðalhættan voru slý-
flyksurnar, sem sífellt rak með straumnum
niður ána, svo að hætt var við að þær
lentu á línunni. Ég reyndi nú að fara að
öllu með lempni, og láta tímann vinna mér
í hag. Guð og lukkan urðu að ráða með
slýið.
En laxinn hafði greinilega hugsað sér
aðra bardagaaðferð. Nú hófst sú skemmti-
legasta og tvísýnasta viðureign, sem ég hef
átt við lax, hann varð sem sé alveg óður,
tók hverja rokuna eftir aðra lengst út í á
og endaði oftast með stökki. Þess á milli
lagðist hann hvað eftir annað flatur í vatns-
skorpuna og revndi að berja hnuna með
sporðinum.
Það var með ólíkindum hvað flugukrílið
stóðst þessi læti. Seinna kom í ljós að báðir
krókarnir voru vel fastir í hægra kjaftvik-
inu. Þessu lauk svo, að ég landaði laxinum
neðst í hólmanum eftir 30 mínútna viður-
eign, og reyndist hann vera 18 pund.
Það var í einni rokunni, sem hann tók
30
VEIÐIMAÐURINN