Veiðimaðurinn - 01.12.1972, Blaðsíða 49

þ. e. WF línu til sinna veiða, og er auð-
vitað ekkert athugavert við þann persónu-
lega smekk hans. En miðað við „fróman
tilgang bókarinnar um hlutlægar upplýs-
ingar“ finnst mér skjóta skökku við varð-
andi hlutlæga, fróma fræðslu, að nefna tæp-
ast það sem Stefán á að vita jafn vel og ég
og aðrir, sem vilja vita, að hérlendis sem
erlendis skiptast jöfnum höndum vanir og
óvanir veiðimenn þannig, að sumir vilja
helzt eingöngu nota skotlínur til sinna
veiða, en aðrir framþungar eða jafnvel tví-
mjókkandi þ. e. DT línur. Sem dæmi um
þetta vísast til pistils í síðasta blaði um
skotlínu þróun (æði) í Bretlandi undangeng-
in ár. Þetta, með meiru, tel ég að minni
okkur mjög á, að okkar persónulegu veiði-
mannakenjar, og það að geta fullnægt þeim
varðandi tæki, tækni o. fl., er ansi snar
þáttur í veiðimennsku okkar. Eg álít að okk-
ur beri því einnig að hafa skilning á að
aðrir veiðimenn vilji líka hafa sínar skoð-
anir og kenjar og taka beri tillit til þeirra.
Þessi þáttur mun vafalaust síðar fjalla nán-
ar um flugustangir, flugulínur, tauma o. fl.,
og þá gjarna frá ýmsum sjónarmiðum, svo
snar þáttur sem tækin eru í fluguveiðunum.
Hér læt ég nú útrætt að sinni um þetta
atriði, með orðum eins Hardybræðra í rök-
ræðum um skotlínur. Hann sagði: „Don’t
blame the shooting head,“ sem hér út-
leggst trúlegast: „Árinni kennir illur ræð-
• «
an.
Annarsstaðar í þessu blaði birtist grein
um íslenzka vatnafiska, eftir Jón Kristjáns-
son, fiskifræðing, sem vinnur hjá Veiði-
málastofnuninni. Þegar ég vitjaði erindis-
ins, varð ég þess áskynja, að m. a. vegna
þess að bæzt hefur við mannafla hjá Veiði-
málastofnuninni, er þeim nú frekar kleift
að sinna fleiri verkefnum en áður, og þar á
meðal að reyna að svala fróðleiksfýsn okkar
veiði- og fiskiræktarmanna varðandi okkar
mjög margslungnu áhugamál. Ég fór því
á fjörur við Jón um fleira efni, og mér
virtist þeir hafa úr ýmsu að moða, gimi-
legu til fróðleiks. Við, ýmsir veiðimenn,
rákum upp stór augu sl. vor er fréttist
að fróðir menn hefðu ráðlagt mikla neta-
veiði í Meðalfallsvatni (og víðar), og því
kemur hér lýsing Jóns á þeirri tilraun.
Vissulega verður spennandi að fylgjast með
hverri útkomu hún skilar, en það tel ég
sjálfsagt að verði kynnt hér í blaðinu eftir
hendinni.
FISKIRÆKT
*
I
MEÐALFELLSVATNI
1972
Samkvæmt beiðni leigutaka og leigusala
gerði ég sl. vor á vegum Veiðimálastofn-
unarinnar alhugun á Meðalfallsvatni í Kjós.
Tilgangurinn var að kanna hvemig bæta
mætti veiði í vatninu, en hún væri nú miklu
lélegri en í gamla daga, að því er fróðir
menn töldu. Lögð voru tilraunanet í vatn-
ið til þess að fá hugmynd um samsetningu
fiskstofnanna. Net þessi voru með mörgum
mismunandi möskvastærðum og sýna
nokkuð vel hlutfallið milli hinna ýmsu
stærða af fiski.
Kom í Ijós að mikið magn var af smárri
bleikju í vatninu og vom smáriðnu netin
VEIÐIMAÐURINN
47