AVS. Arkitektúr verktækni skipulag - 01.04.2001, Qupperneq 29

þrepum og stuðlar hvert markmið í einu þrepi að
því að náð verði öðru í þreparöðinni þar fyrir ofan.
Markmiðin verða sértækari eftir því sem neðar
kemur í þreparöðinni.
í efsta þrepinu er almennt, víðtækt markmið sem
er framtíðarsýn bæjarfélagsins, eins konar
leiðarljós. Á grundvelli þessa leiðarljóss eru sett
fram þrjú yfirmarkmið sem eru almennt orðuð og
er þeim ætlað að sameina hina ýmsu málaflokka,
og þar með deildir bæjarins, undir einu merki. í
þriðja þrepinu eru síðan meginmarkmið sem sett
eru fram fyrir hvern málaflokk skipulagsins og
sundurliða þau enn frekar þau viðfangsefni sem
um er að ræða. Á grundvelli meginmarkmiðanna
er síðan sett deilimarkmið fyrir einstök viðfangs-
efni í hverjum málaflokki, þar sem það á við.
Starfsmarkmið benda loks á verkefni eða beinar
aðgerðir sem stuðla að deilimarkmiðunum.
Stefnumótun í aðalskipulaginu erætlað að leggj-
a áherslu á fjögur efstu þrepin og mynda þannig
ramma fyrir nákvæmari markmiðssetningu og
framkvæmdir í bænum. Nákvæm starfsmarkmið
verða í flestum tilfellum skilgreind af hinum ýmsu
stofnunum, deildum og nefndum bæjarins og eru
þau verkefni sem eru á könnu hvers um sig.
Sérhver nefnd í bæjarkerfinu hefur því hlutverki að
gegna í að ná þeim yfir-, megin- og deilimark-
miðum sem samþykkt er að setja fram í aðal-
skipulaginu.
Þessi nálgun byggist á þeirri hugsun að kerfis-
bundin vinnubrögð og framsetning skili sér í betri
ákvarðanatöku og betri árangri. Auðveldara ætti
því að reynast að meta tillögur og léttara ætti að
vera fyrir utanaðkomandi að setja sig inn í mál. En
Ijóst er að meiri samræming þarf að vera á milli
stefnu og ákvarðana í hinum ólíku málaflokkum ef
ná á settum markmiðum. Þetta getur krafist breytt-
ra aðferða við úrlausn verkefna og ákvarðantöku
frá því sem nú er í bæjarfélaginu. Slíkt gerist ekki
á skömmum tíma. Er hér um langtímaþróunar-
verkefni að ræða. Því er gert ráð fyrir að þau sjón-
armið og markmið, sem sett eru fram, sýni í gróf-
um dráttum hvert bæjarfélagið vill stefna og að í
framhaldi af þeirri stefnumörkun verði nánar unnið
að útfærslu og framkvæmd stefnunnar í stjórnkerfi
bæjarins.
Leióarljos aðalskipulags Akureyrar
1998-1018 hljoðar svo:
Efla skal Akureyri sem höfuðstað Norðurlands.
Bærinn verði áfram miðstöð verslunar, þjónustu,
menningarlífs og samgangna í landsfjórðungnum.
Vinna skal að hagkvæmri uppbyggingu bæjar-
félagsins og fallegu og vönduðu bæjarumhverfi.
Gæta skal vistfræði- og náttúruverndarsjónarmiða
þannig að stuðla megi að heilbrigði náttúrlegs
umhverfis. Stuðla skal að fjölbreyttu og öflugu at-
vinnulífi og bættum lífsgæðum og lífsskilyrðum
bæjarbúa.
ACvrinnuþróun
Á undanförnum árum hefur samsetning atvinnu-
lífsins á Akureyri breyst mikið og hefur helsta
þróunin orðið sú, líkt og víða annars staðar, að
hlutfall starfa í iðnaði og störfum tengdum frum-
vinnslu hefur dregist saman en á móti hefur orðið
aukning í störfum tengdum þjónustu og menntun.
Hér má sérstaklega nefna Háskólann á Akureyri
sem hefur vaxið mikið frá því hann var stofnaður
árið 1987 og haft mikilvægu hlutverki að gegna
fyrir uppbyggingu bæjarins á nýjum sviðum. Nýtt
aðalskipulag Akureyrar tekur mið af þessari þróun.
í aðalskipulaginu er í yfirmarkmiði fyrir atvinnu-
og tæknimál lögð áhersla á að vandað bæjarum-
hverfi, góð þjónusta, öflugt menningarstarf og
möguleikar til menntunar og frístunda styrki efna-
hagsstöðu bæjarins og atvinnulíf.
Þróun í átt að auknu vægi þjónustugreina ásamt
því markmiði aðalskipulagsins að Akureyri verði
efld sem miðstöð menntunar, menningar, verslun-
ar og þjónustu í landsfjórðungnum, sbr. leiðarljós-
ið að ofan, kallar á að skipulag atvinnusvæða mið-
ist í auknum mæli við þjónustugreinar. Einhver
hluti þeirrar starfsemi á best heima í miðbæ eða á
miðsvæðum og því lagt til að nýta þessa þróun til
að styrkja miðbæinn og skapa bæjarhlutum sterka
miðkjarna, t.d. í Naustahverfi sem er nýtt hverfi
sunnan núverandi byggðar. Þetta má bæði sjá á
landnotkunaruppdrætti aðalskipulagsins og
rammaskipulagi hverfisins sem bæjarstjórn
Akureyrar hefur nýlega samþykkt.
Vöxtur í þjónustugreinum gæti ennfremur þýtt að
gera megi ráð fyrir meiri blöndun íbúðabyggðar og
atvinnustarfsemi en hefur verið gert síðustu ára-
tugi, þar sem áhrif ýmiss konar þjónustustarfsemi
á íbúðabyggð, s.s. hugbúnaðarfyrirtækja, eru ekki
neikvæð á borð við áhrif dæmigerðrar iðnaðar-
starfsemi.
Á landnotkunaruppdrætti aðalskipulagsins voru
skilgreind fleiri athafnasvæði fyrir blandaða at-
vinnustarfsemi en áður þar sem þjónusta og léttur
iðnaður getur farið saman, t.d. á fyrrum verk-
27