Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2022, Blaðsíða 62

62 Tímarit hjúkrunarfræðinga | 2. tbl. 98. árg. 2022
Viðhorf til faglegrar samvinnu í svæfingaþjónustu á Íslandi
Þakkir fá þátttakendur rannsóknarinnar og allir þeir sem á
einhvern hátt aðstoðuðu við framkvæmd hennar. Rannsóknin
hlaut styrk úr B-hluta vísindasjóðs Félags íslenskra hjúkrunar-
fræðinga.
ÞAKKIR
það verið vísbending um lítinn áhuga á viðfangsefninu og
mögulega voru þeir sem hafa sterkar skoðanir á því líklegri
til að skila inn svörum. Einnig er líklegt að tímasetning
gagnasöfnunar hafi haft mikil áhrif á svörun, en mikið
álag var á þessar starfsstéttir hér á landi vegna COVID-19
heimsfaraldursins þegar gagnaöflun fór fram. Þá var
kynjaskipting ójöfn bæði innan og milli starfsstétta, en
sökum smæðar hópanna var ekki mögulegt að rannsaka
hvort kyn hafði áhrif á niðurstöður. Þrátt fyrir ofangreint, gefa
niðurstöðurnar ákveðnar vísbendingar og tækifæri til að huga
að stefnumótun í svæfingaþjónustu hér á landi.
Framtíðarsýn og ályktanir
Störf svæfingahjúkrunarfræðinga og svæfingalækna skarast
á margan hátt, samvinna er mikil og mörkin eru ekki alltaf
skýr (Aagaard o.fl., 2017). Það kom því ekki verulega á
óvart að hátt hlutfall þátttakenda í þessari rannsókn taldi
að hlutverk og starfssvið svæfingahjúkrunarfræðinga væru
ekki vel skilgreind. Óljós hlutverk og starfssvið geta verið
undirrót starfstengdra átaka og valdið streitu (Aagaard o.fl.,
2017; Alves, 2005; Jameson, 2003) sem er alvarlegt vandamál
hjá ungum hjúkrunarfræðingum á Íslandi (Berglind Harpa
Svavarsdóttir og Elísabet Hjörleifsdóttir, 2020). Mögulega er
ábyrgðarsvið í svæfingaþjónustu einnig mikilvægur þáttur
sem skoða þarf betur, því mikil skörun starfssviða leiðir til
þess að mörk hjúkrunar- og læknismeðferða verða óskýrari.
Er hjúkrunarmeðferð öll meðferð sem hjúkrunarfræðingur
veitir? Er ísetning barkarennu hjúkrunarmeðferð ef hún er
framkvæmd af hjúkrunarfræðingi? Í ljósi þess að þátttakendur
voru allir sammála um að svæfingahjúkrunarfræðingar bæru
ábyrgð á þeirri hjúkrunarmeðferð sem þeir veita, verður að
ríkja sameiginlegur skilningur á því hvernig störf og veittar
meðferðir eru skilgreindar.
Misjöfn sýn fagstéttanna til ráðandi valds og óljóst hlutverk
svæfingahjúkrunarfræðinga gefur til kynna þörf fyrir
sameiginlega stefnumótunarvinnu fagfélaganna. Rannsóknin
sýndi að jákvæð viðhorf ríkja til faglegrar samvinnu og er
það mikilvægur grunnur. Við teljum að menntun og hæfni
svæfingahjúkrunarfræðinga hér á landi geri þá vel í stakk búna
til að takast á við krefjandi verkefni og aukinni ábyrgð getur
fylgt meiri starfsánægja (Neft o.fl., 2013). Það gæti því haft
margvísleg jákvæð áhrif, svo sem aukið skilvirkni þjónustu og
nýtingu mannauðs, ef starfssvið svæfingahjúkrunarfræðinga
væri betur skilgreint út frá hæfniviðmiðum og gæðastöðlum.