Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2022, Blaðsíða 50

50 Tímarit hjúkrunarfræðinga | 2. tbl. 98. árg. 2022
* marktækt miðað við 95% öryggismörk
Tafla 2. Hlutfall starfsfólks í umönnunarstörfum hjá sveitarfélögunum sem metur andlega heilsu sína verri nú miðað við 12 mánuðum fyrr, árin 2010,
2011, 2013, 2015 og 2019
Fyrirlögn
2010
%
Fyrirlögn
2011
%
Fyrirlögn
2013
%
Fyrirlögn
2015
%
Fyrirlögn
2019
%
Cochran‘s Q
próf
Heild: 18,5 31,5 34,3 28,7 24,1 13,94*
Kyn:
Karlar 11,8 47,1 47,1 35,3 29,4 9,54*
Konur 19,8 28,6 31,9 27,5 23,1 6,42
Aldur:
< 40 ára 30,0 40,0 35,0 30,0 15,0 4,38
41-50 ára 16,7 26,7 40,0 36,7 40,0 14,31*
51-60 ára 12,5 27,5 27,5 17,5 14,6 6,92
> 60 ára 22,2 38,9 38,9 38,9 29,4 3,00
Uppsagnir á vinnustað?
Já 11,1 36,0 38,7 42,9 40,0 7,51
Nei 19,2 30,1 32,5 43,8 33,3 8,65
Vinnuálag:
Lítið 15,4 25,9 32,1 28,8 24,6 3,19
Mikið 23,3 37,0 36,5 28,6 22,0 16,11*
* marktækt miðað við 95% öryggismörk
Tafla 3. Hlutfall starfsmanna sveitarfélaga í umönnunarstörfum sem metur líkamlega heilsu sína verri nú miðað við12 mánuðum fyrr, árin 2010, 2011,
2013, 2015 og 2019
Fyrirlögn
2010
%
Fyrirlögn
2011
%
Fyrirlögn
2013
%
Fyrirlögn
2015
%
Fyrirlögn
2019
%
Cochran‘s Q
próf
Heild: 7,4 21,3 16,7 16,7 13,9 16,55*
Kyn:
Karlar 5,9 29,4 29,4 17,6 11,8 7,11
Konur 7,7 19,8 14,3 16,5 14,5 12,31*
Aldur:
< 40 ára 5,0 25,0 5,0 5,0 5,0 8,53
41-50 ára 10,0 13,3 10,0 10,0 13,3 2,48
51-60 ára 7,5 27,5 20,0 17,5 12,2 12,12*
> 60 ára 5,6 16,7 33,3 38,9 29,4 11,68*
Uppsagnir á vinnustað?
Já 11,1 12,0 19,4 14,3 13,3 8,10
Nei 7,1 24,1 15,6 18,8 20,0 11,64*
Vinnuálag:
Lítið 3,1 9,3 10,7 13,5 12,3 4,08
Mikið 14,0 33,3 23,1 19,6 16,0 13,21*
Veikindi og veikindafjarvistir starfsfólks í umönnunarstörfum
Tafla 2 sýnir hlutfall starfsfólks sem mat andlega heilsu sína
verri þegar spurningalistinn var lagður fyrir miðað við ári
áður. Fram kom marktæk breyting á rannsóknartímanum
þannig að hlutfall þeirra sem mátu andlega heilsu sína
verri en ári áður hækkaði milli fyrstu þriggja fyrirlagnanna,
mældist hæst í fyrirlögninni 2013 (34,3%) og lækkaði svo í
síðustu tveimur fyrirlögnunum (p < 0,05). Niðurstöðurnar sýna
sama mynstur þegar horft er til karla og kvenna, flokkaðra
aldurshópa, uppsagna á vinnustað og vinnuálags. Einnig sýna
niðurstöðurnar að marktækt samband var á milli þess að hafa
upplifað mikið álag á vinnustaðnum og þess að meta andlega
heilsu sína verri nú en fyrir 12 mánuðum (p < 0,05).
Tafla 3 sýnir hlutfall starfsfólks sem mat líkamlega heilsu sína
verri þegar spurningalistinn var lagður fyrir miðað við ári áður.
Fram kom marktæk breyting á rannsóknartímanum þannig
að hlutfall þeirra sem mátu líkamlega heilsu sína verri en ári
áður hækkaði á milli fyrstu tveggja fyrirlagnanna. Hlutfallið
mældist það sama í fyrirlögninni 2013 og 2015 (16,7% verri
líkamleg heilsa) en lækkar svo í síðustu fyrirlögninni (p
< 0,05). Niðurstöðurnar sýna svipað mynstur þegar horft
er til karla og kvenna, flokkaðra aldurshópa, uppsagna á
vinnustað og vinnuálags. Einnig kom í ljós að á vinnustöðum
þar sem engar uppsagnir höfðu orðið mátu hlutfallslega fleiri
líkamlega heilsu sína verri þegar leið á rannsóknartímann
og fór hlutfallið úr rúmum 7% í 20% í fyrirlögninni 2019 (p <
0,05). Einnig kom fram marktækt samband milli þess að hafa
upplifað mikið vinnuálag og þess að meta líkamlega heilsu
sína verri nú en fyrir 12 mánuðum (p < 0,05).
Tafla 4 sýnir einkenni eða verki sem hafa truflað daglegt líf
starfsfólksins síðustu 12 mánuði fyrir hverja fyrirlögn. Sjá má
marktæka breytingu á hlutfalli átta einkenna og verkja af 14
sem spurt var um. Algengast var að verkir í baki/herðum og
vöðvabólga hefðu truflað daglegt líf starfsfólksins eða á milli
76 og 79% þeirra í öllum fyrirlögnum spurningalistans. Ekki var
þó um marktæka aukningu að ræða á milli fyrirlagna.