Úrval - 01.06.1949, Qupperneq 29

BERGT Á VATNI NÍLAR
27
legu gjöfum, sem hann býður
— þeim á að hafna. Þær eru
hvort sem er aðeins tákn þess,
sem hann mundi vilja gefa, ef
hann gæti það án þess að missa
nokkuð sjálfur; og það sem
hann vill gera, fær rétt sem
snöggvast á sig svip raunveru-
leikans, — en þiggjandinn má
ekki láta blekkjast af þeim raun-
veruleika. Þetta undarlega sam-
bland af raunsæi og ímyndun
kann að virðast torskilið. En
svo er þó í raun og veru ekki.
Hið kaldhæðna raunsæi er
sprottið af grimmd þess heims,
sem hann lifir í, og ímyndunin
er gjöf frá hinu hlýja loftslagi
landsins. 1 steikjandi sólarhita
dagsins liggur hann í munuð-
fullu ástandi mitt á milli svefns
og vöku; raunveruleikinn titrar
eins og tíbráin yfir sólbakaðri
eyðimörkinni, hugsanirnar verða
órökvísar. Þetta eru mestu
hamingjustundir lífs hans, og
hamingjan gerir hann ölvaðan.
Ég minnist ekki á hashish.*
Það er mjög komið undir
skapgerð okkar, hvort við lát-
um heillast af þessum töfrum
Egyptalands. Sennilegt er, að
milli hrifningarstundanna brjót-
* Nautnalyf.
ist hin austurlenzka heift út í
algleymingi. En heimkomin til
Englands mun hið hressandi
loftslag hafa róandi áhrif á
skapið, og hinir köldu vindar
munu gera sér allt far um að
blása burtu eitthvað af hinum
sviflétta silkivefnaði ímyndun-
araflsins. En ef við erum nógu
einbeitt, getum við staðið af
okkur storma hinnar köldu
skynsemi. Og hvað sem á dynur
mun alltaf eitthvað verða eftir.
Við munum aldrei losna við
þann vana að vænta meira,
miklu meira, af vinum okkar
en þeir geta gefið; við munum
(ef til vill) lesa meira úr fá-
læti þeirra en bak við það býr;
og hjá okkur mun bærast sífelld
óþolinmæði gagnvart hversdags-
leikanum, þrá eftir litauðgi, sól-
skini, skrauti, hlátri, og illvið-
ráðanleg hvöt til að rífa kvöld-
blöðin úr höndum þumbaralegs
mannfjöldans í neðanjarðarlest-
unum; en þrátt fyrir alit mun-
um við sefast við þá hugsun, að
ef til vill sé öllum á Englandi
innanbrjóst eins og okkur.
Aldrei verður þetta þó annað en
hugsun, grunur. Við fáum aldrei
að vita vissu okkar, því að þetta
eru allt Englendingar, og við
erum líka Englendingar.
•i*