Úrval - 01.06.1949, Blaðsíða 31

RAKETTUFLUG ÚT 1 GEIMINN
29
á tólftu öld, og með Aröbum
barst hún til stranda Miðjarð-
arhafsins. Hún var tiltölulega
fljótt tekin í notkun í Evrópu —
og þess þarf varla að geta, að
það var í þágu hernaðar.
En snúum okkur nú aftur að
geimferðum. Ég gat ekki losað
mig við hugmyndina um þær og
ég fór á fundi vina minna í hópi
sérfræðinga 1 þessum málum.
Ég las greinar þeirra og hlýddi
á tal þeirra. Ég ræddi við A. V.
Cleaver, formann „Brezka geim-
ferðafélagsins" (Interplanetary
Society), og hann var ekki í
neinum vafa um, að þess yrði
skammt að bíða, að flogið yrði
út í geiminn. Ég skal taka fram,
að meðlimir þessa félags eru
ekki tómir skýjaglópar, heldur
eru þeir flestir kunnir vísinda-
menn og verkfræðingar, og þó
að starf þeirra í félaginu sé tóm-
stundavinna eða hjáverk (á
sama hátt og flugfræðin var það
áður en menn gátu flogið), þá
munu þeir verða fengnir til að
byggja geimförin og stjórna
þeim, þegar þar að kemur.
En hvaða himintungl ætla
þessir menn sér að heimsækja?
Fyrst og fremst tunglið. Venus
og Marz, pláneturnar, sem næst-
ar eru jörðinni, koma ekki til
greina fyrsta kastið. Tunglið er
í sem næst 383000 km f jarlægð
frá jörðinni, en því miður lítt
byggiiegt. Þar er hvorki and-
rúmsloft né vatn og hitamis-
munurinn í skugga og móti sól
geipilegur. Þar er því ekkert
líf, aðeins útbrunnið eldfjalla-
landslag, og eru sum fjöllin á
hæð við hæstu fjöll jarðarinn-
ar. Tunglið snýr alltaf sömu hlið
að jörðinni.
Það er nú þegar fræðilegur
möguleiki á því, að hægt sé að
byggja rakettu, sem flogið geti
til tunglsins. Með því eldsneyti,
sem nú er þekkt, væri hægt að
fljúga slíkri rakettu til tunglsins
og heim aftur, og mundi sú ferð
taka aðeins fjóra til fimm daga,
án lendingar. Slík ferð í mann-
stýrðri rakettu verður þó varla
farin í náinni framtíð. Fyrstá
takmarkið er að senda f jarstýrð
skeyti, sem nota mundu sams-
konar hreyfil og eldsneyti og
þýzku V2-skeytin, þ. e. sam-
bland af vínanda og súrefni. I
stefninu yrði haft sprengiefni
og feiknmikið af hvítu dufti,
sem dreifast mundi yfir nógu
stórt svæði til þess að greina
mætti það í stærstu stjömu-
kíkjum. Ef til vill á kjarnork-
an eftir að leysa vandamálið í