Úrval - 01.06.1949, Side 38

36
ÚRVAL
fram, sat einn fulltrúinn þögull
og lagði ekkert til málanna.
Hann ber nú fram margar gild-
ar ástæður fyrir því, að land
hans eigi að fá stærri skammt.
Formaðurinn fer að eins og í
fyrra skiptið. Vilja einhverjir
gefa eftir nokkra skipsfarma?
Enginn gefur sig fram. Ýmsar
tillögur koma fram. Það er kom-
ið fram yfir matartíma. Helzt
lítur út fyrir, að ekki ætli að
fást nein lausn. Fulltrúinn vill
ekki gefa eftir um hársbreidd.
Enginn hinna vill heldur gefa
eftir; málið er mikilvægt og þol-
ir ekki bið til næsta dags; en
enginn er reiðubúinn að láta
það hafa áhrif á ákvörðun sína
um að halda fram rétti lands
síns til hins ýtrasta. Loks, þeg-
ar allir eru orðnir örþreyttir og
æstir, kemur formaðurinn með
uppástungu. Hann hafði haft
hana í huga nokkuð lengi, en
ekki þorað að koma fram með
hana fyrr, af ótta við að hún
yrði ekki samþykkt. Nú, þegar
allir eru orðnir örþreyttir, hætt-
ir hann á það. Hann skýrir frá
því, að ástæða sé til að ætla,
að heildarmagnið reynist eitt-
hvað svolítið meira en 5 miljón
lestir. Hann stingur upp á því,
að ef svo reynist, verði fyrr-
greint land látið sitja fyrir um
viðbót. Allir vita, að raunveru-
lega eru meiri líkur til að heild-
armagnið verði minna en 5 milj-
ón lestir, en ekki meira. Áður-
nefndur fulltrúi veit það eins
vel og hinir, en hann er búinn
að sjá, að hann kemst hvergi
með kröfu sína, og tillagan veit-
ir honum tækifæri til að láta
undan, án þess að svo líti út
sem um eftirgjöf sé að ræða,.
Hann fellst á tillöguna, og for-
maðurinn slítur fundinum í
skyndi.
Með þessari lýsingu á ímynd-
uðum nefndarfundi hef ég reynt
að gefa mynd af því, sem eink-
um einkennir nefndir, og þó
einkum að sýna í hverju þær
eru frábrugðnar einstaklingum.
Það verður æ mikilvægara fyrir
okkur að kynnast því, hvernig
nefndir starfa, því að notkun
þeirra fer stöðugt í vöxt, hvort
sem okkur líkar betur eða ver,
og áhrif þeirra á líf okkar verða
æ víðtækari. Á umliðnum hundr-
að árum hefur stjórnin í flest-
um Iöndum færzt úr höndum
einstaklinga í hendur nefnda —
þ. e. þjóðþinga. Störf opinberra
starfsmanna fara í æ ríkari mæli
fram í nefndum. I iðnaðinum
hefur stjórnin færst úr höndum