Úrval - 01.06.1949, Page 85
SJÖ MÁNAÐA HRAKNINGAR Á KYRRAHAFI
83
menn eins og Nabetari. Það
voru margir munnar að fæða,
jafnvel þó að eyjan hefði verið
frjósöm. Japanir fluttu þegar
í stað meginhluta íbúanna til
annarra Kyrrahafseyja, eftir
voru aðeins nokkrir menn og
stúlkur, sem sjá skyldu fyrir
þörfum Japana, og voru það
einkum vanir fiskimenn.
Er frá leið breyttist stríðs-
gæfan. Flugvélar bandamanna
gerðu aðflutninga til eyjunnar
ótrygga og hættulega, og brátt
voru Japanir algerlega einangr-
aðir og urðu að lifa á gæðum
eyjunnar. En þar óx fátt annað
en kókóspálmar, og var ekki
annað sýnna en allra sem á
eyjunni voru biði hungurdauði.
Um þessar mundir tóku
Nabetari og félagar hans eftir
því, að Japanir voru farnir að
æfa sig að veiða fisk. Og þeir
komust fljótt upp á lagið. Sýnt
var, að þeir myndu von bráðar
geta komizt af hjálparlaust.
Nabetari varð órótt innanbrjóst,
og ekki batnaði útlitið, þegar
hver mánuðurinn leið á fætur
öðrum án þess að dropi kæmi
úr lofti.
Dag nokkurn var fiskimönn-
unum skipað að grafa nokkrar
grafir í jörðina. Þær voru um
sex fet á lengd, annað eins á
dýpt og um tvö fet á breidd —
og þær voru nákvæmlega jafn-
margar og mennirnir á eyjunni.
Þá tóku Nabetari og sex
félagar hans saman ráð sín.
Þeir höfðu undir höndum þrjá
eintrjáninga með seglum og
utanborðskjölfestu, sem þeir
notuðu við fiskveiðarnar. Þenna
sama dag stálu þeir nokkrum
kókóshnetum — en slíkt var
dauðasök hjá Japönum —• og
nokkrum japönskum drykkjar-
vatnsflöskum, sem var enn
meiri glæpur á eyju þar sem
vatn var alltaf af skornum
skammti.
Síðan fór sjömenningarnir til
veiða, en komu ekki aftur um
kvöldið. I stað þess héldu þeir
til hafs og tóku stefnuna á Gil-
bertseyjar 400 km í austur, móti
vindi og straumi. Strax fyrstu
nóttina henti það slys, að einn
eintrjáningurinn varð viðskila
við hina, og voru í honum þrír
menn. í dögun var hann kom-
inn úr augsýn og hefur ekki til
hans spurzt síðan. Eftir þetta
höfðu hinir tveir kaðal milli sín
á nóttunni.
Fjórmenningarnir hélau í sér
lífi með því að veiða fisk, eink-
um makríl, og notuðu þeir rauða