Bókasafnið - 01.02.1999, Qupperneq 67

' r r
Oskar Arni Oskarsson
Á tröppum bókasafnsins
Það skrjáfar í þurru laufi á gangstéttunum í gamla bænum. Á tröppum bókasafnsins
sitja tveir snoðklipptir strákar og fletta teiknimyndabók. Seint á fjórða áratugnum
var skáldið Örn Arnarson ráðinn bókavörður við þetta safn en varð fljótlega að láta af
störfum sökum heilsubrests. Um þær mundir bjó hann í litlu súðarherbergi á Hótel
Hafnarfirði og átti orðið erfitt með að ganga upp hótelstigann úr matsalnum, ferða-
langurinn sem áður hafði gengið um þvert og endilangt ísland. Hann dó á miðju
sumri 1942, undir koddanum hans lá splunkunýtt kvæði, Þá var ég ungur, sem
presturinn flutti við útför hans í stað líkræðu. Og nú er illgresið í hrauninu farið að
sölna og ekkert fær lengur haldið í þessar síðustu menjar sumarsins.
Dagbókarbrot
Sólheimasafn, 4-4■ 1994
Farið að dimma í lofti þegar ég kom að upplýstu safninu hjá tólfhæða blokkunum á
holtinu. Inn í þetta litla bókasafn hafði ég ekki komið fyrr. Dvaldi þar dágóða stund
og rakst fyrir tilviljun á forvitnilega bók, Hugleiðingar um iðjuleysi eftir japanska
fornspekinginn Kenko. Bókina fékk ég lánaða að bragði og hvarf með hana út í
myrkrið þegar safninu var lokað klukkan níu. Krítarteikningar á gangstéttinni og
dansandi stjörnur milli háhýsanna. Alltaf rekur eitthvað á fjörur iðjuleysingjans.
(Vegurinn til Hólmavtkur. Bjartur, 1997.)
Trérista: Sigur/augur Elíasson.
Bókasafnið 23. árg. 1999
65