Bænavikan - 04.11.1972, Blaðsíða 11

eilíft líf endurlausnarinnar. Jssús sagði: „Því að mannssonur-
inn er kominn til að leita að hinu týnda og frelsa það.“ Lúk.
19, 10.
Hvers vegna skyldi Gu3 elska oss?
Frá mannlegu sjónarmiði séð, er engin rökræn ástæða fyrir
því að Guð elski þig og mig. Syndugur maður hefur ekkert
fram að leggja með sjálfum sér fyrir Guði. Hið svokallaða
mannlega réttlæti er í bezta lagi eins og saurugt klæði. Það
er ekkert að miklast yfir, ekkert, sem við getum fært fram
meðal himneskra hersveita. Hvers vegna skyldi Guð þá elska
manninn?
1 sögunni um Mefibóset ogDavíð í 2. Samúelsbók, 9. kafla,
sjáum við atvik, sem hjálpar okkur að finna svarið við spurn-
ingunni.
Mefibóset var krypplingur. Hann hafði verið þannig frá
því hann var fimm ára að aldri, þegar hann hafði dottið úr
örmum fóstru sinnar á flótta við fregnina um dauða föður
hans í orustu. Allt frá þeim tíma hafði Mefibóset verið upp
á aðra kominn. Hann gat tæplega gert nokkuð sjálfur, því að
hann var lamaður ,,á fótum“ (3. v.). Vegna hins líkamlega
ástands síns hafði hann lítið álit á sjálfum sér. Dag einn
boðaði Davíð konungur hann til hinnar konunglegu hallar, því
að hann langaði til að sýna honum vinsemd. Þegar hann kom
í návist hinnar kounglegu tignar tók líkamlegur veikleiki
hans ennþá meira á hann. Hann hrópaði: „Hvað er þjónn þinn,
að þú skiptir þér af dauðum hundi, eins og ég er?“ En þrátt
fyrir mótbárur hans hélt Davíð fast við, að hann skyldi eta
við hið konunglega borð, það sem hann ætti eftir ólifað.
Mefibóset var enginn feikna skrautgripur við hið konung-
lega borð. Samt átti hann stöðugt sæti þar. Hvers vegna?
Vegna þess, að Davíð sá í honum eiginleika hins elskaða vinar
Jónatans, sem hann gat aldrei gleymt. Mefibóset var sonur
Jónatans.
Á sama hátt og Mefibóset getum við, sem erum kristin,
hrópað til Guðs: „Hver er ég, að þú skulir hugsa um mig?“
Samt sem áður vill Guð að við sitjum að himnesku borði
hans, vegna þess að hann sér í ásjónu okkar endurskin síns
mjög heittelskaða Jesú. Við erum honum kær, sakir annars
einstaklings. Slíkur er kærleikur föðurins til síns eingetins
9