Bænavikan - 04.11.1972, Blaðsíða 30

sannleikans". Hann segir í bók þessari, þar sem hann vitnar
um eigin reynslu og uppgötvun sína í sambandi við það að þýða:
„Enda þótt ég gerði það sem fremst stóð í mínu valdi til þess
að halda burtu tilfinningalegri snertingu, fann ég aftur og
aftur að efniviðurinn í höndum mínum var einkennilega lifandi;
það talaði til ástands míns á hinn allra ískyggilegasta hátt.
Ég segi ískyggilega, vegna þess að mig vantar betra orð. Mjög
einkennileg tilfinning er að skynja, ekki endrum og eins,
heldur svo að segja stöðugt, hina lifandi eiginleika þessa
fremur markverða bókabálks." Bls. 25.
Margar sögur hafa verið sagðar til að útskýra, hvernig
Biblían talar til hjartna allra manna, án tillits til þess, hver
sé siðmenning þeirra, litarháttur eða trúarregla. Eitt sinn las
kristniboði nokkur fyrsta kaflann í Rómverjabréfinu fyrir
hóp villtra, ósiðmenntaðra manna. Þegar hann var búinn að
ljúka síðasta hlutanum, þar sem postulinn lýsir spillingu
hjarta hins heiðna manns til forna, sögðu áheyrendur kristni-
boðans: ,,Þú hefur skrifað þetta handa okkur.“
Fyrir mörgum árum fékk trúboði í Indlandi Indverja til
þess að hjálpa sér að þýða hluta Biblíunnar á eitt tungumála
landsins. Eftir að vera búinn að lesa Nýja Testamentið í
fyrsta sinn hrópaði þessi maður upp yfir sig: „Hver svo sem
bjó þessa bók til, hefur búið mig til. Hún veit allt, sem býr í
hjarta mínu. Hún segir mér það, sem enginn annar getur vitað
um. Hver svo sem skapaði mig, hefur búið þessa bók til.“
Bók sem skilur mig
Dr. Emile Cailliet, sem er franskur og er fyrirlesari við
Princeton guðfræðiháskólann, gefur í bók sinni ,,Á leið inn
í ljósið", skemmtilega skýrslu um uppgötvun sína á Biblíunni.
Þar segir með hans eigin orðum frá leit hans, sem ungs
manns, ,,að bók sem myndi skilja mig“. Þar sem hann vissi
ekki, að slík bók væri til, ákvað hann að draga sjálfur saman
slíka bók. Þannig safnaði hann um tíma útdráttum úr ýmsum
gögnum, sem virtust tala til hans.
Svo var það, þegar hann hafði lokið þessu starfi sínu, að
hann settist undir tré, dag einn sólríkan, til þess að lesa í
bókinni sinni og til þess að láta hana hjálpa þörf hans. En
eftir því sem hann las, veitti hann því athygli að hún virtist
alls ekki tala til hans.
28