Bænavikan - 04.11.1972, Síða 17

þeir GuSs og móðguðu hinn heilaga í lsrael.“ Sálm. 78, 40—41.
Höfundur Hebreabréfsins talar um sama ástand og bætir
við viðvörunarorðunum: ,,Gefið gætur, bræður, að eigi kunni
að vera hjá einhverjum yðar vont vantrúarhjarta, að hann
falli frá lifanda Guði. Heldur áminnið sjálfa yður einn og
sérhvern dag, á meðan enn heitir: 1 dag, til þess að enginn
yðar forherðist af táli syndarinnar. Því að vér erum orðnir
hluttakar Krists, svo framarlega sem vér höldum föstu allt
til enda tausti voru, eins og það var að upphafi. Þar sem sagt
er: í dag, er þér heyrið raust hans, þá forherðið ekki hjörtJu
yðar eins og í beiskjunni — hverjir voru þá þeir, sem heyrt
höfðu, og ollu þó beiskju? Voru það ekki einmitt allir þeir,
sem út höfðu farið af Egiptalandi fyrir tilstilli Móse? Og hverj-
um var hann gramur í fjörutíu ár? Var það ekki þeim, sem
syndgað höfðu og hræin af hrundu niður á eyðimörkinni? Og
hverjum sór hann, að eigi skyldu þeir ganga inn til hvíldar
Guðs, nema hinum vantrúuðu? Og vér sjáum, að sakir van-
trúar fengu þeir eigi gengið inn.“ Heb. 2, 12—19.
Trúarskortur er synd
Trúarskortur, vantrú, er meira en óheppilegt hugarástand.
Það er synd. Vantrúin gerir að engu þá möguleika sem felast
í fyrirheitum Guðs. Vantrúin lokar farvegi blessunarinnar.
Skinin bein ótölulegs fjölda Israelsmanna vörðuðu eyðimerkur-
leið hins trúarlausa fólks Guðs og báru þöglan vitnisburð
sorgarsögu trúarskortsins. ,,En án trúar er ómögulegt að þókn-
ast honum, því að sá, sem gengur fram fyrir Guð, verður að
trúa því að hann sé til, og að hann lætur þeim umbunað, er
hans leita.“ Heb. 11, 6.
Við lærum ekki af reynslu Israelsmanna, nema við hag-
nýtum hana í okkar eigin aðstæðum. Því að: „allt þetta kom
yfir þá sem fyrirboði og það er ritað til viðvörunar oss sem
endir aldanna er kominn til.“ 1. Kor. 10, 11.
Margir líta til baka til ísraelsmanna og furða sig á vantrú
þeirra og mögli og finnst þeir sjálfir hefðu ekki orðið svona
vanþakklátir. En þegar trú þeirra er reynd, jafnvel í smá-
vægilegum reynslum sýna þeir engu meiri trú eða þolinmæði
en hinn forni ísrael." Ættfeður og spámenn, bls. 293.
Sjöunda-dag Aðventistar hafa næga sönnun þess, líkt og
ísraelsmenn forðum, að Guð sé leiðtogi þeirra. Hann vill á
15