Bænavikan - 04.11.1972, Blaðsíða 20
hann gaf Guði dýrðina, og var þess fullviss, að hann er mátt
ugur að efna það, sem hann hefur lofað. Fyrir því var það
honum og til réttlætis reiknað." Róm. 4, 20—22.
Þegar við íhugum efnið Trú, kemur oft upp í hugann spurn-
ingin um verk. Á tímabili kristninnar hefur dingullinn sveiflazt
fram og til baka og stundum náð yztu stöðu milli þessarra
tveggja sviða kristilegs lífs. Stundum hefur sumt fólk talað
um trúna á þann hátt að gera lítið úr verkum. Á öðrum tímum
hefur verið lögð rík áherzla á góð verk, sem þýðingarmikið
atriði, sem veitti hinum trúaða verðleika og hærri stöðu. Fyrir
mörgum árum þegar einn af okkar vinsælu prédikurum setti
fram trúna á þann hátt að varpa skugga á góð verk, þá gaf
Ellen G. White honum þessi ráð: „Þú endurtókst mörgum
sinnum að verk hefðu ekkert að segja, að það væru engin skil-
yrði. Þú setur þetta efni fram með svo sterkum orðum. Það
eru skilyrði fyrir því að við hljótum réttlæti og helgun og
hljótum réttlætisskrúða Krists. Ég skil hvað þú hefur í huga,
en þú skilur eftir röng áhrif í hugum margra manna. Þó að
það sé satt að góð verk muni ekki bjarga svo mikið sem einni
sál, þá er samt ómögulegt fyrir svo mikið sem eina sál að
frelsast án góðra verka. Guð bjargar okkur undir lögmáli og
við verðum að biðja ef við ætlum að þiggja, leitaefvið ætlum
að finna og knýja á, ef við viljum að dyrnar séu opnaðar fyrir
okkur.“ Selected Messages, 1. bók, bls. 377. „En þó að Kristur
sé allt, eigum við að hvetja hvern mann óþreytandi elju. Við
eigum að keppa, glíma, líða, vaka og biðja, svo að við eigi
bíðum ósigur fyrir hinum illa óvini. Krafturinn og náðin til
að gera þetta kemur frá Guði og allan tímann eigum við að
treysta honum, sem að er fær um að frelsa til fulls alla þá,
sem koma til Guðs fyrir hann. Skildu aldrei eftir þau áhrif í
huga nokkurs manns, að það sé lítið eða ekkert hægt að gera
fyrir manninn. Kenndu honum frekar að samstarfa með Guði,
til þess að honum geti tekizt að sigra. Sá sem þiggur Guðs
náð, verður að láta í té viðleitni og verk því að það er ávöxt-
urinn sem sýnir hvert sé eðli trésins." Sama, bls. 381—382.
í trúnni, sem við þörfnumst, trúnni, sem tekur Guð á orðinu,
er sterkur þáttur hlýðni. Hún á Jesúm sem kjarna og er meira
en vitsmunaleg æfing. Hún er lífsafl og knýjandi kraftur, sem
starfar í kærleika og kemur fram í „góðum verkum“.
18