Bænavikan - 04.11.1972, Blaðsíða 45

meðtaka þá yfirgnæfanlegu blessun, sem okkur er fyrirhuguð
í Kristi Jesú. Von stendur okkur til boða, vonin um eilíft líf.
Ekkert minna en þetta fullnægir hugsjón Jesú okkur til handa.
En okkar hlutverk er að meðtaka þessa von fyrir trú á hann,
sem fyrirheitið gaf. Við megum eiga vona á þjáningu, því að
þeir, sem eru hluttakendur í þjáningum hans, munu og verða
hluttakandi í dýrð hans. Hann hefur keypt fyrirgefningu og
ódauðleik syndugum, deyjandi sálum. Þessar gjafir ber okkur
að meðtaka fyrir trú.
Okkur berað skilja, að við megum reikna með umhyggju
Guðs, ekki einungis í þessum heimi, heldur og í hinum himneska
heimi — þar sem hann greiddi frelsi okkar svo dýru verði.
Traust á friðþægingu hans og fyrrbæn mun varðveita okkur
stöðug og óhagganleg gegnum allar freistingar. íhugum hina
dýrlegu von, sem okkur stendur til boða. Við skulum höndla
hana.
Við megum ekki leyfa Satan að varpa sínu myrkri á leið
okkar og koma í kring áformum sínum um það að farmtíðar-
horfur okkar verði myrkri huldar. Látum ekki hugann dvelja
við myrkur hans. Við öðlumst Guðs ríkið ekki vegna okkar
eigin verðleika, heldur vegna verðleika Krists. Frelsið er ekki
að finna í okkur sjálfum, heldur í honum, sem er höfundur og
fullkomnari trúarinnar. Að líta til hans veitir líf.
Satan mun beina athygli okkar að okkur sjálfum og reyna
að koma okkur á þá skoðun, að við verðum að bera okkar eigin
synd. Menn hafa oft reynt að bera sínar eigin og annarra
syndir. En Jesús er sá eini, sem borið hefur syndir allra manna.
Um hann sagði Jóhannes skírari: „Sjá Guðs lambið, sem ber
synd heimsins." Við skulum því láta synd okkar af hendi við
hann — snúa okkur frá henni og hata hana, en samt vera
þess minnug, að Jesús álítur börn sín vera mikils virði. Manns-
sálin er verðmætari en við gerum okkur ljóst.
Lít burt frá sjálfum þér, og byggðu upp von þína og traust
á Kristi. Vonin má ekki byggjast á sjálfum þér, heldur á
honum, sem gekk inn fyrir fortjaldið. Talaðu um hina sælu
von og dýrlega komu Jesú.
Að vísu erum við öll í hættu stödd, við getum öll fallið.
En hættan byggist á því að við treystum á okkur sjálf og lítum
ekki ofar en til eigin tilrauna. Gerum við það, munum við
líða andlegt skipbrot.
43