Heimili og skóli - 01.08.1952, Side 33

HEIMILI OG SKÓLI
77
hafa sjaldan legið saman upp frá því.
Ég hef þó stöku sinnum mætt honum
á götu í Reykjavík, og liandtak hans
hefur þá jafnan verið hlýtt og traust.
Freysteinn var prýðilegur kennari,
það held ég að öllum hafi borið saman
um, og íslenzkan var honum áreiðan-
lega hjartfólginn kjörgripur, sem eng-
inn blettur mátti falla á.
Freysteinn Gunnarsson er fæddur
28. ágúst árið 1892 í Vola í Árnes-
sýslu. Foreldrar hans voru Gunnar
Jónsson, áður bóndi, og kona hans,
Guðrún Guðbrandsdóttir frá Kols-
holti. Freysteinn settist í Kennara-
skólann og lauk þaðan kennaraprófi
vorið 1913. En hann mun hafa verið
einn af þessum fátæku sveitapiltum,
sem þráði menntun, meiri menntun.
Því liélt hann námi áfram og tók
stúdentspróf aðeins tveimur árum síð-
ar, eða vorið 1915. En ekki var hann
enn ánægður. Hann settist í guðfræði-
deild Háskólans og tók kandídatspróf
í guðfræði árið 1919. Veturinn 1920—
1921 stundaði hann framhaldsnám er-
lendis, en haustið 1921 réðst hann
kennari við Kennaraskóla íslands, og
sagði nú eins og Pestalozzi: „Ég ætla að
verða kennari.“ Þarna hafði liann
fundið lífshlutverk. Þegar séra Magn-
ús Helgason skólastjóri lét af störfum
árið 1929, fyrir aldurs sakir, varð
Freysteinn eftirmaður hans og liefur
verið skólastjóri Kennaraskólans síðan.
En Freysteinn gat orðið fleira en kenn-
ari og skólastjóri.
Góður klerkur gat hann orðið. Til
þess skorti hann hvorki gáfur né
áskapaðan virðuleik. Hann gat orðið
skáld og rithöfundur, og hann gat orð-
ið merkur vísindamaður á sviði mál-
vísinda, svo að eitthvað sé nefnt. Sýnir
þetta meðal annars gáfur Freysteins
og fjölhæfni.
Freysteinn hefur jafnan verið hinn
mesti starfsmaður og liefur í tóm-
stundum sínum annað hvort frum-
samið eða þýtt, hvorki meira né minna
en um 30 bækur. A þeim er þó enginn
flaustursbragur, heldur bera þær allar
rnerki vandvirkni og smekkvísi. Kunn-
astar eru hinar merku kennslubækur
hans: Dansk-íslenzka orðabókin, Ágrip
af setningafræði, Ritreglur og Staf-
setningarorðabókin. Á bak við allar
þessar bækur liggur mikið starf. Þá
hefur hann snúið á íslenzku Nonna-'
bókunum svonefndu, eftir Jón Sveins-
son, af hinni mestu snilld, og ýmsum
fleiri bókum, meðal annars mörgum
ágætum barna- og unglingabókum.
Loks má geta þess, að Freysteinn er
skáld gott, og árið 1935 kom út eftir
hann kvæðabók með yndislega falleg-
um lýriskum Ijóðum. Að öðru leyti
iiefur lítt borið á Freysteini utan
veggja Kennaraskólans. Hann er mað-
ur hlédrægur og olnbogar sig hvergi
fram. Þótt hann virðist í fljótu bragði
vera mikill alvörumaður, og það er
hann raunar, er hann þó mikill
húmoristi, glettinn og glaður í sínum
hópi, og vinsæll mun hann vera af
öllum nemendum sínum fyrr og síðar.
Kvæntur er hann Þorbjörgu Sig-
mundsdóttur úr Reykjavík.
Ég þakka þessum gamla kennara
mínum görnul og góð kynni, svo og
alla fræðsluna. Það er ekki hans sök,
þótt minna hafi orðið úr lienni hjá
mér en efni stóðu til. En þó man ég
enn þessa vísu úr Hávamálum: