Heimili og skóli - 01.08.1952, Blaðsíða 34

78
HEIMILI OG SKÓLl
KARI TRYGGVASON:
GJAFIRNAR
Veturinn 1925—26 stundaði ég nám
í „eldri deild“ héraðsskólans á Laug-
um.
Þegar líða tók á veturinn, fór ég að
kenna lasleika, sem ágerðist svo, að ég
varð að mestu leyti rúmfastur fram
til skólaloka.
Eg átti marga ágæta vini í skólanum.
Hergergið mitt varð }>ví eins konar
samkomustaður fyrir vissan hóp nem-
enda.
Þarna var oft glatt á hjalla, en sjálf-
sagt ekki að því skapi næðissamt fyrir
sjúkling.
En þess er nú gaman að minnast, að
nokkrir af hinum kátu félögum mín-
um eru nú orðnir þjóðkunnir menn,
enda þótt nöfn þeirra verði ekki talin
hér.
Svo bar við nokkru fyrir skólaslitin,
að til mín kom í heimsókn einkenni-
legur gestur. Þetta var nágranni minn
að heiman, ungur piltur, frá góðu,
en fremur afskekktu heimili uppi á
heiði.
Þessi frændi minn kont þarna fær-
andi hendi. Hann hafði veitt ágætan
bleikjusilung í vatni nálægt bænum.
Þennan silung lét hann sjóða og færði
mér hann síðan í fötu alla leið norður
í Laugaskóla.
Pilturinn var veðurtekinn og ekki
fyrirmannlegur í klæðaburði. Með
öðrum orðum all-,,sveitalegur“, eins
og kaupstaðafólkið segir stundum.
Það var því ekki laust við, að
,,Laugameyjar“ brostu að gestinum
og hinu kynlega erindi hans.
Mér þótti vænt um heimsókn þessa
frænda míns. Ég þekkti hann vel og
vissi, að gjöf hans var gefin af heil-
um hug.
Að sjálfsögðu mun hann hafa vitað
um veikindi mín, og hugsað sem svo,
að nýmetið gæti orðið mér til góðs.
Og hver veit nema svo hafi orðið?
Að minnsta kosti er fullvíst, að ein-
lægur vinarhugur fylgdi gjöfinni.
Mörg ár liðu. Frændi minn af lieið-
inni gekk í skóla og lærði margt.
Að loknu menntaskólanámi fór
liann í Háskólann í Kaupmannahöfn,
en seinna lærði hann í Svíþjóð og
Afhvarf mikið
er til ills vinar,
þótt á braut búi,
en lil góðs vinar
liSSÍa SaSnveSir>
pótt hann sé fyrr farinn.
Ég gat þess hér að framan, að leiðir
okkar Freysteins hefðu lítt legið saman
nú í tæp 30 ár, en ég bý þó enn að
kynningunni við þennan góða kenn-
ara og góða dreng, að því leyti liggja
enn á milli okkar gagnvegir.
Ég árna honum allra heilla og
blessunar á sextugsafmælinu.
Hannes J. Magnússon.