Læknaneminn - 01.11.1967, Blaðsíða 47

LÆKNANEMINN
J,8
anna sl. 10 ár í náinni samvinnu
við fæðingar- og kvensjúkdóma-
deildir, og er árangur hans bæði
fróðleg og listræn túlkun á þróun
fósturs í móðurkviði. Þessi bók
væri sjálfsögð eign lesstofu I.
hluta manna.
„Bak við mig býður dauðinn
ber hann í hendi styrki
hyldjúpan næturhimin
helltan fullan af myrkri."
Því er þannig farið með lækna-
nema sem aðra, að öllu má venj-
ast. Sízt venjast þó líklega um-
skipti þau, þegar lifandi líkami
verður lík. En annar dauði verður
oft á undan, og hann vill venjast
og gleymast í dagsins önn þeim,
sem geta staðið heilbrigðir inni í
hvítum slopp. Það er hinn hæg-
fara dauði sjúklings innan sjúkra-
húsveggja frá degi til dags, þeg-
ar hann fjarlægist lífið og þá,
sem hann elskar, skynjar ef til
vill, hvernig dauðinn smýgur, eins
og óafvitandi, inn í veröld hans,
og hvert látbragð læknisins er sem
véfrétt,
Tvær franskar konur hafa
skrifað bækur um dauða ástvina.
Bækurnar eru ólíkar að gerð, en
báðar góðar, og skrifaðar af ein-
lægni. Lærdómsrík lesning, eink-
um fyrir þá, sem eiga að annast
þá, sem bíða dauðans.
Le temps d’un soupir. (No Long-er
than a Sigh). Anne Philipe. Juilard
Paris 1963. (frönsk útgáfa). (M.
Joseph 1964 — 144 ísl. kr. ensk út-
gáfa). 143 bls. í vasabókarbroti.
Anne Philipe er mannfræðingur
að mennt og var eiginkona franska
leikarans Gérhard Philipe, en
hann lézt úr ca. laryngis. Hún vissi
um sjúkdóminn, áður en hann dó,
duldi hann vitneskjunnar og laug
að honum með vörum, augum og
látbragði sínu öllu. Samband
þeirra hafði verið mjög einlægt
og hreinskilið, og þjáðist hún því
meira fyrir þessa fyrstu ósann-
sögli sína. Hún lék og þjáðist og
teygaði návist hans, reyndi að
skapa sér eyjur í tímanum, lá vak-
andi, hlustaði á hann anda og rif j-
aði upp atvik og myndir úr lífi
þeirra. Bókin er hrífandi, skrifuð
af konu, sem hefur misst það, sem
hún elskaði heitast, og sorg henn-
ar er mikil.
Simone de Beauvoir. Une Mort trés
douce. (A Very Easy Death). André
Deutsch Ltd. Weidenfeld and
Nicolson 1966 (ensk útgáfa) 106
bls. í meðalstóru broti, 171/25 ísl.
kr.
Simone de Beauvoir þarf ekki að
kynna. Hún fjallar í þessari bók
um dauða móður sinnar, sem dó
úr illkynja sjúkdómi. Bókin er
analytisk, skýr og einlæg. Rifj-
ast þar upp ævi móðurinnar, mót-
un og samband við umhverfi sitt
og ástvini. Þrátt fyrir ólíka skan-
gerð og lítil tilfinningatengsl milli
móður og dóttur fær dauðinn mjög
á Simone og brejrtir viðhorfi henn-
ar til dauðans.
Að lokum legg ég fyrir ykkur
litla þraut:
1) Það eru 5 hús, hvert með sín-
um lit, og í þeim búa menn
af ólíkum þjóðernum, sem
eiga ólík húsdýr, drykki og
vindlinga.
2) Englendingurinn býr í rauða
húsinu.
3) Spánverjinn á hundinn.
4) Það er drukkið kaffi í græna
húsinu.
5) Ukrainumaðurinn drekkur te.
6) Græna húsið stendur hægra
megin við hvíta húsið.