Læknaneminn


Læknaneminn - 01.11.1967, Blaðsíða 11

Læknaneminn - 01.11.1967, Blaðsíða 11
LÆKNANEMINN 11 Þórarinn Arnórsson, stud. med.: Saga læknisfræðinnar, frá upphafi til Crikkja Þessu tímabili má skipti á eft- irfarandi hátt: I. Forsöguleg ^æknislist. II. Læknislist eftir að sögur hóf- ust: A) Mesopotamía B) Egyptaland C) Gyðingaland D) Indland E) Kína 7. Forsöguleg lœknislist. Um þetta tímabil eru ekki til neinar skráðar samtímaheimildir, heldur hafa þær upplýsingar, sem til eru í dag, fengist við rannsókn- ir fornleifa og athuganir á hátt- um frumstæðra þjóða, eins og t. d. Indíána. Sjúkdómar hafa herjað mann- kynið svo lengi, sem það hefur verið við lýði, berklar og nýrna- abscessar hafa fundizt í egypsk- um múmíum, og Javamaðurinn (Pithecanthropus erectus), sem lifði fyrir V2—1 millj. ára, átti það til að fá osteosis, eins og sést á lærlegg úr honum, en það mun vera elzta dæmi, sem fundizt hef- ur, um mannlega sjúkdóma. En sjúkdómar og parasitismus hafa verið til löngu fyrir tíð manns- ins. Hinar hrikalegu risaeðlur hrjáðust af ýmsum beinasjúk- dómum og liðagigt fyrir u. þ. b. 14 millj. árum, og dæmi má finna um parasita aht upp í 26 millj. ára aftur í tímann. Um það, hvernig hinir fyrstu menn hafa brugðizt við hinum ýmsu sjúkdómum, er erfitt að gera sér nema óljósa hugmynd, vegna skorts á heimildum. Trúar- brögð munu þó hafa verið stór þáttur í læknislist þessara tíma. Mennirnir hafa trúað á stokka og steina, og var allt morandi af smáguðum, djöflum og púkum. Líklega hafa mennirnir skipt sjúk- dómum sínum óljóst í tvo flokka, annars vegar slíka sem t. d. kvef og hægðateppur, en það hafa þeir tekið sem eðlilegan hlut í tilveru sinni, og hins vegar alvarlega og skemmandi sjúkdóma eins og t. d. hðagigt og berka, en þeir voru til komnir fyrir tilverknað djöfla eða móðgaðra guða. Lækning þessara tveggja flokka fór því fram á gerðólíkan hátt. Við fyrri flokknum var gefið eitthvert jurtaseyði, sem menn þóttust hafa fundið út af reynsl- unni að verknaði. Síðan var beðið, þar til kvillinn skánaði, sem hann hefði trúlega oftast gert án lyfja- hjálpar. Lækningu þeirra sjúk- dóma, sem áttu andlegar orsakir, fylgdi hins vegar mikið umstang og tiktúrur, en þar komu skottu- læknarnir ti1 með allar sínar
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Læknaneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.