Torfhildur - 01.04.2007, Blaðsíða 112

Bakstur
eftir HelgaSigurbjömsson
Vladimir hagræðir sér betur 1 stólnum. Hann á erfitt með að ákvarða
hvort hann eigi að hafa hendurnar krosslagðar á brj óstkassanum eða
láta þær liggja á eldhúsborðinu. Til að gera honum biðina þolanlegri
býð ég honum sígarettu. Þannig sitjum við nú heima hjá honum og
bíðum þolinmóðir. Vladimir hefur róast nokkuð síðan hann hentist
um eldhúsið í tilraun til að baka kökuna. Þó má enn greina nokkurn
óróa í grábláum augunum.
Nokkrum tínium áður, þegar ég var nýkominn, hljóp Vladimir
um eldhúsið eins og hann væri vitfirrtur. Virtist varla taka eftir því
að hann hefði hleypt mér inn og bauð mér ekki einu sinni hland-
volgt te eins og hans var von og vísa. Hann dró fram bretti, hníf og
djúpa skál og setti á mitt eldhúsborðið, kastaði ffam hveitipoka úr
einum skápnum og sullaði sykri yfir hálft gólfið áður en pakkinn
lenti loks á borðinu. Ofninn var í gangi og miðað við hitann virtist hann
hafa verið lengi að hitna. Af og til stirðnaði hann upp, starði á vegg-
klukkuna og nuddaði saman höndunum.
I
„Kanntu að búa til hjónabandssælu?“ spurði hann mig.
„Nei, ég hef aldrei verið mikið fyrir kökur.“
Hann horfði út um gluggann og nuddaði fingurna á vinstri hendi
ósjálfrátt á meðan ég talaði. Þá hentist hann til, gekk hratt að ís-
skápnum og teygði sig eftir stórri matreiðslubók sem var stillt upp á
hillu íýrir ofan skápinn.
„Þá geturðu allavega hjálpað með því að lesa uppskriftina fýrir
|
110