Mímir - 01.06.2007, Side 123

að ekið sé í hring og því sé upphaf ferðar jafn-
framt heimleiðin!
Ljóst er að upphaflegur tilgangur þessara
ferða hefur verið sagnfræðilegur (þar sem sagn-
fræði var 'A hluti íslenskra fræða) en árið 1975
ldufu sagnfræðinemar sig úr röðum Mímis og
stofnuðu eigið félag, Fróða. Þrátt fyrir það hafa
félögin oft starfað hlið við hlið í mesta bróð-
erni. Og rannsóknarleiðangrarnir (eða haust-
og vorferðirnar eins og þær nefnast núna) eru
enn farnar og eru hin besta skemmtun með af-
burðaleiðsögumanni, oftast úr röðum kennara,
sem og tilheyrandi rútubílasöngvum.
Enn eitt sem breyst hefur í skorinni er kynja-
hlutfallið. I upphafi voru námsmenn nær ein-
göngu karlar. Konurnar voru færri og tóku ekki
mikinn þátt í félagslífinu. Allir formenn Mím-
is fram til ársins 1974 voru karlmenn. Konur
sátu þó einstaka sinnum í stjórn og voru þá rit-
arar eða gjaldkerar enda alþelckt hversu mun
liprari rithendur þær hafa en karlarnir og sjá
betur fyrir búi en þeir. Síðari ár hafa konur þó
setið í nær öllum stjórnum Mímis og yfirleitt
eru stjórnirnar nær eingöngu skipaðar konum,
að undanskilinni hinni karllægu stiórn veturinn
2003-4.
Þá sem hefja nám við íslenskuskor rekur í
rogastans þegar þeir kynnast félagslífinu, þar
sem úir og grúir af alls kyns hefðum, misjafn-
lega hátíðlegum. Eldri borgarinn Mímir á vissu-
lega hefð við öll tækifæri og Mímisliðar ganga
ötullega fram í að halda í hefðir og siði. Hins
vegar er ekki öllum ljóst hvaðan siðirnir koma
eða hversu gamlir þeir eru. Nýir nemendur gera
engar athugasemdir við hinn græna hatt for-
mannsins, faröndina eða farandöndina, hornið
Grím eða Dauðaskelina. Að því leyti er Mímir
í hlutverki einvalds; engar spurningar eru born-
ar fram og engum er svarað. Ef til vill er best að
halda því bara þannig. Hollusta okkar allra við
Mími er þó óumdeild eins og sést hér í kvöld.
Skólaárinu er skipt upp og markast hver
haust- og vorönn af sömu föstu liðunum. I sept-
emberbyrjun er nýnemum fagnað, sem oft eru
nokkuð lengi að taka við sér, og er því nýnema-
gleði oft nefnd „sínemagleði" í annálum og
gildir einu hvort árið er 1948 eða 1998. Haust-
ferðin er farin í október og þá er einnig farið í
skála- eða sumarbústaðarferð um sama leyti.
Árshátíð að hausti nefnist Kraftakvöld en
málofvöndunin hefur ráðið ríkjum í noldcurn
tíma og farið var að kalla kvöldið Kraptakvöld.
Aþ ví kvöldi er margt til gamans gert. Hefð er
fyrir því að heiðra einn úr kennaraliðinu og er
þá framkvæmt svokallað „andvarp" þegar heiðr-
aður kennari frá fyrra ári varpar öndinni, hinum
glæsta grip, til hins nýja heiðursmanns. Oft eru
líkamlegir tilburðir hafðir við. Önnur hefð sem
fylgir Kraptakvöldum er látbragðsleikur með
ýmis málfræðihugtök og bókartitla. Omar
Halldórsson segir frá því í ræðu sinni á 25 ára
afmælishátíð Mímis að „á fundum Mímis var
stundum farið í leild, og voru þar á meðal leik-
in bókaheiti“, eitt þeirra eftirminnilegustu var
Wörterbuch der Gorillas. Þessi siður hefur hald-
ist og er skemmst að minnast glæsilegrar frammi-
stöðu kjarnafœrslunnar og Undarlegs háttarlags
hunds um nótt. Á síðustu árum hefur farið mikið
fyrir söng og ber þar helst að nefna kvartettinn
Hlégest (skipaðan Oddbergi, Arnóri, Sverri og
Birni), sem tætti allt og tryllti um aldamótin síð-
ustu, sem og Karlakór Mímis sem lifði í nokk-
ur ár. Síðast en ekki síst ber að nefna Armann
Jakobsson sem flutti kvæðabálkinn um Alfreð
önd og varð flutningurinn hefð um nokkurra
ára skeið.1 Segja má að Kraptakvöldið sé fyrsta
tækifærið á vetrinum til að slá í gegn í félagslíf-
inu.
Lítið er um skemmtanir í próftíð og um há-
tíðirnar. Næsti fasti punktur í tilveru Mímis-
liða er þorrablótið. Árið 1996 var þorrablóti
Mímis breytt í árshátíð og rökin fyrir því sögð
vera þau að þorrablótið hefði aldrei verið hald-
1 Armann endurtók leikinn sama kvöld, á afmælishátíð
Mímis, vegna fjölda áskorana.
121