Vinnan og verkalýðurinn - 15.11.1952, Qupperneq 5

VIMAN
og verkalýðurinn
Útgefandi: Útgáfufélag alþýðu h.f. — Oht.—nóv. 1952 — 4 tbl. 2. árg.
Ritstjóri: JÓN RAFNSSON. Ritnefnd: STEFÁN ÖGMUNDSSON, BJÖRN BJARNASON,
GUÐMUNDUR VIGFÚSSON.
Þ.R.J.: Forsíðumynd.
Kristján frá Djúpalæk:
Huggun, kvæði.
B. Bj.: Af alþjóðavettvangi.
23. þingið og einingin.
Eggert Þorbjarnarson: Ekki
sundrungarþing heldur
sameiningarþing.
I. Ehrenburg: Leikkonan
framhaldssaga.
Amerískir verkamenn af-
hjiipa lýgina um „þræla-
búðir.‘
K. Guðjónsson: „Ekkert hef-
ur breyzt", ferðasaga.
Áris á verkalýðsamtökin.
Bréfið hennar Gunnu til
ríkisstjórnarinnar.
O. Ólafsson: Vísnabálkur.
Rabbað við Carl Löve, ,,Að
leiðarlokum".
John Wolfard: Mynd af
„frjálsu" verkalýðsfélagi.
Gunnar Benediktsson: Hver
er húsbóndinn.
Óskar B. Bjarnason: Volgu-
Donskurðurinn.
K. Sylveríusson: Skákþáttur.
Arnór K. Hannibalsson: Um
alþjóðamál.
Kaupskýrslur o. fl.
KRISTJÁN FRÁ DJÚPALÆK
Huggun
Seigar eru sinar
í svírum íslendinga.
Kergja þrælsins tvinnuð
við kappans hetjumóð.
— Svo eru þessar sögur.
Og svo eru þessi ljóð.
Þjóðin fangbrögð þreytti
við þjáning, smán og helsi.
Bölið tendrar logann
á brjóstsins heitu glóð.
Sviðinn verður saga.
Sorgin verður Ijóð.
Því brosir hún í bana
og bíður hljóð í f jötrum.
Veit, að allt mun ræíast,
sem var hér fegursí dreymt.
Hún veit, að skáldin vaka.
Hér verður engu gleymt.
VINNAN og verkalýðurinn
147