Vinnan og verkalýðurinn - 15.11.1952, Qupperneq 32

VISXA
z'
Bréíið heirnar Gunnu til
ríhisstjórnariimar
Fyrir skömmu barst oss í lokuðu umslagi það sem
hér fer á eftir.— Það er bréf frá henni Gunnu til
hennar Önnu. Hvort Anna hefur týnt því og einhver
fundið það og sent eða Anna hefur sjálf gert það,
skal ósagt látið. En hver sem sendandinn er hefur
hann litið svo á að á tímum sem nú, sé svona bréf
ekki einkamál heldur mál þjóðarinnar í heild.
Gunna er ekkert nema gæðin; á enga ósk heitari
en geta sent Önnu eitthvað sem hún gæti „haft gagn
af". í öllu sínu hispursleysi og einfaldleik er þetta
bréf hennar Gunnu skýr mynd af hinu félagslega
umhverfi þerrra stallsystra í ástandinu, átakanleg og
kaldhæðin í senn. Bréfið er hollur pistill þeim valda-
mönnum, sem reynt hafa að draga fjöður yfir einn
af svörtustu blettum erlendrar hersetu á íslandi. —
Þetta er í rauninni hréf til ríkisstjórnarinnar.
Hér eru ekki birt rétt nöfn sendanda né móttak
anda, ekki heldur heimilisföng. Hins vegar höfum
vér undir höndum frumritið ef einhverjir á háum
stöðum teldu málið þess vert að athuga það. —
Stafsetning bréfritara er Iátin halda sér óbreytt.
ORMUR ÓLAFSSON;
Á þvi lendi eins og fyr
engin hending rœður,
þcgar stend við dauðans dyr
drekk mig kenndan brceður.
★
Eg hef glatað ceskuþrótt
aiveg flatur sleginn,
illa hvatir að mér sótt,
aldrei ratað veginn.
★
Eldinn lengur aldrei finn
illa drengur gerður
hörþustrengur hrœrist minn,
hrifinn enginn verður.
★
Fánýtt glingur finna má
fagran þyngjuauðinn
blaðran sþryngur eftir á
öllu kingir dauðinn.
★
Margar heitar minningar
mina þreytu dylja
eftirhreitur tcskunnar
angri breyta vilja.
.............. 14. 9., 1952
Elsku hjartans Anna mín! Ég ætla núna
loxsins aS láta verða af því að skrifa þér nokkrar línur ég ætlaði nú að vera
búin að því fyrir löngu síðan, en það hefur alltaf dregist hjá mér. Hjérna er
ekkert nýtt að fréta allt geingur sinn sama gáng. Ég hef verið lasin í dag, og
leigið í rúminu, ........læknir kom til mín í morgun og hlustaði mig, hann
sagði að það mundi vera bólgin kirtill undir hægra brjóstinu, en það er ekkert
alfalegt sem betur fer, ég vona að ég verði orðin svo góð á morgun að ég geti
farið að vinna. Jæja ástin mín ég vona að þú hafir það gott, og komið fljótlega
aftur. Ég ætlaði að reyna að senda þér eitthva sem þú gætir haft gagn af, en
174
VINNAN og verkalýðurinn