Tíðindi Prestafélags hins forna Hólastiftis - 01.01.1899, Qupperneq 3

3
0
forsetakosningu, og var fv. próf. Davíö Guðmundsson kosinn
ir.eð 14 atkvæðum. Tók hann sér fyrir skrifara séra Arna
Jónsson og séra Björn Blöndal. Samkvæmt framlagðri dag-
skrá var tekið fyrir:
1, Messur og messuföll.
Prófastur Hjörleifur Einarsson var framsögumaður pessa
máls, og flutti um það langa ræðu skriflega. »Sannleikurinn
sá, að það lieíir verið og er enn stórhneixli í vorri íslenzku
kirkju, hvað títt það er, að messuföll verði í flestum kirkjum
landsins. petta sýna skýrslurnar. Langtíðasta orsökin talin:
»Fólk kom ekki«, eða »Enginn kom.« En aðalorsökin mun
vera trúardeyfö, skortur á trú og kærleika. J>etta er fyrsta
og stærsta málið á dagskrá vorri. Oss ber að sameinast í
þessum hrennandi miðpunkti: »Vér elskum ekki Guðs ríki
á jörðunni, nema vér elskum vora eigin þjóðkirkju, og véf ,
elskum ekki vora ísl. kirkju, nema vér elskum bræður vora
og systur eftir holdinu«.
Tók þá séra Matthías til máls. Lagði einkum áherzl-
una á, að söfnuðirnir þyrftu að hafa þá konnimenn, sem
samsvöruðu kröfum tímans. þ>að væri sá rauði þráður, að
boða Iírist í tíma og í ótíma eftir sönnu þörf tímans.
Séra Kristján Eldjárn heldur, að ástandinu sé lýst
nokkuð svart.
Séra Björn Björnsson álítur, að meira sé að gæta
þess, ef kirkjur eru vel sóttar, þótt það sé eigi ncma annan
hvorn sunnudag, heldur en hitt, að messur séu tíðar, ef ör-
fáir eru viðstaddir.
Séra Eyólfur Kolbeins: Fanst séra Hjörleifur liafa
gjört nokkuð mikið úr því, hvað messur séu fáar, ef þær að
eins væru fjölmennar; telur hluttöku safnaðarins alt of litla,
einkum það, hversu fáir taki þátt í guðsþjónustunni, enda
þótt margir séu viðstaddir. Fyrsta sporið til þess að bæta
kirkjuræknina sé því það, að fá söfnuðina til að taka meiri
þátt cn áður í guðsþjónustunni, sérstaldega með því að hafa
með sér sálmabækur.