Tíðindi Prestafélags hins forna Hólastiftis - 01.01.1899, Blaðsíða 44

Tíðindi Prestafélags hins forna Hólastiftis - 01.01.1899, Blaðsíða 44
44 af einlægum smáatvikum, en smdatvikin eru ein samföst lilekkjafesti, mikilsverð og þýðingarík röð af þessu dslítandi sambandi orsaka og afleiðinga, scm liefir svo mikla þýðingu í sér. Að fara að tína saman þannig löguð dæmi mdli mínu til sönnunar — þess þarf eg ckki. pað þarf ekki nema litla eftirtekt á hlutunum til þess, að finna nóg efni til að sanna þetta. Og þetta ætti að vera hvcrjum manni ]étt; það þarf engan stórlærdóm eða þekkingu til þess — bara ögn af eftir- tekt, og hugmynd um að miða saman hluti. Svo er búið. Kristur iiagaði einnig sinni prédikun á þenna hátt. Allir kunna söguna um mennina, sem eg mintist á rétt áðan, sem bygðu sín hús á bjargi og á sandi, og hvernig hann heim- færði það. »Ekki saurgar það manninn, sem inn fcr um munninn, heldur jiað, sem út fer af munninum« (Matt. 15., 17. o. s. frv.), segir hann. Sama má segja um flestar dæmi- sögur lians og eftirlíkingar, að allar eru þær tcknar úr 'inu daglega lífi samtíðarmanna hans. Sama virðist mér liggja mjög svo bcint fyrir oss. Með því or svo hægt að vekjaeft- irtektina, glæða skilninginn og knýa hugsunina frá inu ver- aldlega beina leið til ins andlega á margvíslegan hátt. Hið þriðja, sem Iialda verður fram, or hinn etiski (sið- gæðis-) grundvöllur lífsins, liinn uppalandi filgangur jiess og markmið. þ'aö er sem næst því, sem vanalega er kallað að »prédika móralinn«, brýna siðgæðið fyrir söfnuðunum. petta get eg látið hjá mér líða, að fara fleirum orðum um, af því að eg veit til, að flestir prestar eöa allir gera þaðnægi- lega, og mun þar ekki þurfa við að bæta, ef að eins undir- staða þeirrar prédikunar er iö kristilega siðgæði, og svo að sú prédikun og umvöndun er löguð eftir vorum landsháttum, eri eigi útlendum, scm oss eru lítt kunnir, og missa fyrir það áhrif sín, t. d. að oigi sé síður talað um tún og engjar en um akra og víngarða. Mestöll prédikun Krists er etisk, t. d. fjallræðan, dæmisögur lians, og flest annað í þremur fyrstu guðspjöllunum; en í Jóhannesar guðspjalli er mikið af trúar-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66

x

Tíðindi Prestafélags hins forna Hólastiftis

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíðindi Prestafélags hins forna Hólastiftis
https://timarit.is/publication/39

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.