Helgarpósturinn - 12.03.1987, Qupperneq 20

eftir Friðrik Þór Guðmundsson myndir Jim Smart
SJÁLFSMYNDIR
MP BIÐUR NOKKRA
VALINKUNNA
BORGARA AÐ TEIKNA
SIG!
Það reyndist ekki auð-
velt að fá fólk til að
teikna af sér sjálfsmynd
— í flestum tilfellum.
„Eg var að koma úr flug-
vélinni,“ sagði söng-
kona. „Það er allt of
mikið að gera hjá mér
sagði forstjóri. „Hvaðan
fáið þið þessar fáránlegu
hugmyndir?“ spurði
leikkona. „Ég kann ekki
einu sinni að halda á blý-
anti, hvað þá teikna,“
sagði verkalýðsfrömuð-
ur. Sumir einfaldlega
þorðu ekki eða vildu
ekki afhjúpa sig. En um
síðir tókst að lokka
sjálfsmyndir út úr fjór-
um djörfum einstakling-
u«, leikstjóra, lektor,
iögregluþjóni og
íþróttakonu. Hér á síð-
unni sjást svo þessar
myndir í allri sinni reisn
ásamt umrnælum „lista-
mannanna".
HRAFNHILDUR VALBJÖRNS-
DÓTTIR, VERÐANDI
BISNESSKONA
HELST I TRJÁNUM OG
BLÓMUNUM
„Ég hef aldrei verið neitt rosalega
góð í teikningu né haft hrikalega
gaman af því að teikna. Við getum
sagt að ég sé helst í trjánum og
blómunum, ég er afskaplega nátt-
úrulega sinnuð," sagði Hrafnhildur
Valbjörnsdóttir líkamsræktarkona,
fyrrum vaxtarræktarkona og tilvon-
andi bisnesskona um sína tilburði.
„Mínir hæfileikar hafa alltaf
beinst að íþróttunum, sem kannski
eru list út af fyrir sig, ég hef verið í
ballett, frjálsum íþróttum og vaxtar-
rækt. En með vaxtarræktina þá
varð ég fyrir því óhappi að það réð-
ust á mig bifrejðir og keyrðu bílinn
minn í klessu. í annað skiptið réðist
á mig strætó, en í hitt skiptið var það
bara Fiat. Ég fór illa í hálsliðunum
við þetta, þeir skekktust allir og ég
hef ekkert getað æft vaxtarræktina
sem keppnisíþrótt síðan. Ég gutla
núna, hef verið dálítið í golfi og það
er ofboðslega gaman. Eg er öll að
koma til, en ég kem ekki til með að
keppa í vaxtarræktinni framar."
Hrafnhildur segist hafa teiknað
myndina sem táknræna fyrir hið
liðna og það sem koma skal. „Ég er
hætt í vaxtarræktinni en ætla að
fara út í bisness sjálf í haust með
ljósatæki, lampa og svoleiðis. Mynd-
in lýsir þessu; grínmynd af mér með
aðra höndina upprétta í vaxtarrækt-
arstellingu og með stresstösku í
hinni á leiðinni í Kringluna þar sem
ég byrja verslunarrekstur í haust,"
sagði Hrafnhildur.
SÆMUNDUR PÁLSSON,
LÖGREGLUÞJÓNN
ALLTAF FUNDIST HAKAN
LÖNG
„Ég veit nú ekki hversu listrænt
þetta er, ég hef ekkert teiknað í
seinni tíð, en maður reyndi sitt
besta. Þetta er svo nýtt fyrir manni
þegar allt í einu á að fara að bisa við
þetta," sagði Sœmundur Pálsson
lögregluþjónn um sjálfsmynd sína.
Hann sagðist með öllu óvanur að
teikna og að þetta hefði reynst veru-
lega erfitt verkefni.
En var eitthvað sérstakt í mynd-
inni erfiðara öðru fremur? „Já,
kannski það hafi verið hakan, þessi
langa haka, mér fannst ég ekki hafa
náð henni nógu vel. Ég var að smá
breyta henni eftir því hvernig ég leit
á mig í speglinum. Það getur verið
að með árunum finnist manni mað-
ur ekki eins hökulangur og fyrr, mér
hefur alltaf fundist hún ansi löng. Þá
er ég á því að ég hafi kannski gert
nefið helst til langt, hlutföllin eru
kannski ekki alveg rétt. Ég breytti
líka augunum og fannst þau betri
eins og þau voru fyrst, en ég læt
þetta bara vaða.“
Sæmundur fór í iðnnám í Iðnskól-
anum og hefur um ævina teiknað
talsvert af fagmyndum. „Hús og þök
og almennt beinar línur, sem er auð-
vitað allt öðru vísi heldur en þetta.
í lögreglunni eru þetta líka beinar
línur, af árekstrum og öðrum
óhöppum. Við reynum að finna af-
brotamenn eftir myndabókum en
ekki væri afleitt að geta teiknað upp
sökunautinn. Það er svo sem alltaf
góður kostur að geta teiknað. En
það er eins með það og allt annað,
það þarf æfingu. Þið verðið að virða
viljann fyrir verkið," sagði Sæmund-
ur.
HANNES HÓLMSTEINN
GISSURARSON, LEKTOR
BINDIÐ VAR AUÐVELDAST
„Nú er ég ekki lengur með gler-
augu þannig að menn kannast
kannski ekki við þessa mynd. Ég var
í Hong Kong og kontaktlinsur eru
þrefalt ódýrari þar vegna frjálsu
samkeppninnar svo ég keypti mér
tvö pör. Ég er því gerbreyttur. Ég var
fljótur að þessu, en hafði samvisku-
bit yfir því að ég væri kannski að
fegra mig um of,“ sagði Hannes
Hólmsteinn Gissurarson lektor um
sjálfsmynd sína og bætti því við að
hann hefði lent í vandræðum vegna
þess að hann hefði „kartöflunef,
alltof lítil augu, of stór eyru og alltof
há kollvik, en ég er ekkert við-
kvæmur fyrir útliti mínu og reyndar
ánægður með mig eins og ég er.
Ég varð steinhissa þegar þú baðst
mig um þetta, ég er ekki vanur að
teikna, er hins vegar oft beðinn um
álit á hinu og þessu og því var ég
alveg hreint gáttaður. Það kemur
hins vegar fyrir að maður dútli eða
kroti á blað við umræður, en ekki
oft, frekar að ég skrifi niður nöfn
þeirra sem ég tala við eða er að
hugsa um. Listin sem kemst að hjá
mér er listin að njóta lífsins."
Hvað fannst svo Hannesi auðveld-
ast við að teikna sig? „Ætli það hafi
ekki bara verið auðveldast að
teikna bindið! Erfiðast var að ná ein-
hverjum svip. Ég er yfirleitt vanur
að vera brosandi á myndum því ég
er ánægður með lífið, en kaus að
hafa hlutlausan svip á sjálfsmynd-
inni.“
GUÐRÚN ÁSMUNDSDÖTTIR,
LEIKSTJÓRI
ERFITT AÐ NÁ
PERSÓNULEIKANUM
„Þetta gekk alveg brilliant og
lagðist vel í mig. Ég vaknaði eld-
snemma. Mér gekk þó dálítið illa að
ná persónuleikanum, hinum innra
manni, til að byrja með, en ég er
ekki frá því að það hafi svo tekist. En
þetta var allt hvað öðru erfiðara.
Mér líður hins vegar mjög vel núna
eftir að hafa sigrað," sagði Gudrún
Ásmundsdóttir leikstjóri, hin
ánægðasta að verki loknu.
„Þegar ég var ung teiknaði ég allt-
af sömu myndina. Það var landslag,
geysifögur mynd sem tók miklum
framförum. Fjallið var alltaf það
sama, bær og vegur fyrir neðan bæ-
inn. Ég held að þetta hafi verið
draumurinn. Fólkinu mínu þótti
þetta ósköp einhæft og „dull“ og
reyndi að fá mig til að teikna eitt-
hvað annað, en það hefur ekki tekist
fyrr en nú!“
Guðrún segir hvað listina varðar
að ekkert annað hafi komist að hjá
sér en leiklistin, en að hana hafi
stundum langað til að syngja vel.
„En það hefur ekki verið grundvöll-
ur fyrir því — ég hef einhvern veg-
inn ekki fengið neina uppörvun.
En það var sem sagt afskaplega
gaman að fást við þetta verkefni og
að sigrast á því. Þetta tók sinn tíma,
en það tókst," sagði Guðrún.
20 HELGARPÓSTURINN